Σε μια συνεδρίαση… Μπεν Χουρ, που διήρκεσε σχεδόν 18 ώρες(!!!) και έληξε χθες μετά τις 4 τα ξημερώματα, ολοκληρώθηκε το έργο «Προανακριτική για τα Τέμπη». Ούτε οι ίδιοι (οι… 297 πλέον) βουλευτές δεν κάθισαν να την παρακολουθήσουν όλη, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις η ένταση άγγιξε το ταβάνι. Κυρίως από τις βαρύτατες κατηγορίες που εκτοξεύθηκαν εναντίον αλλήλων και έδωσαν στη συνεδρίαση πολεμικό τόνο. Εν τέλει, για να μην τα πολυλογούμε, η ΝουΔου και ο πρόεδρος Κυριάκος βγήκαν σχεδόν αλώβητοι από την ψηφοφορία – μόλις δύο διαρροές υπήρξαν, άρα καμία σχέση με τα θρυλούμενα όλες τις προηγούμενες ημέρες. Οτι δηλαδή θα υπάρξουν τόσες διαρροές που θα προκαλέσουν πολιτικές εξελίξεις – ακόμη και πρόωρη προσφυγή στις κάλπες!
Το σύστημα Μαξίμου τούς έβαλε κανονικά όλους στη γραμμή, και εκείνοι οι δύο που δεν ψήφισαν τελικά υπέρ της παραπομπής του Κώστα Καραμανλή του Αχιλλέως σε Προανακριτική Επιτροπή προφανώς θέλησαν να στείλουν ένα μήνυμα στον πρόεδρο Κυριάκο, ότι ξέρεις, μπορούμε να σ’ την κάνουμε όποτε θέλουμε. Αλλά είναι δύο, και με δύο, το ξέρει καλά αυτό ο πρόεδρος Αντώνης Σαμαράς, ούτε πραξικόπημα μπορείς να κάνεις, ούτε τον έρωτα του προέδρου Κυριάκου μπορείς να σκοτίσεις, καταπώς λένε και στην εύανδρο Ηπειρο. Τρένο τούς πάει ο αρχηγός, ό,τι και να λέμε…
Πολιτικά παιχνίδια
Τρένο τούς πήγε και με την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής. Αδραξε την τεράστια ευκαιρία που του έδωσαν οι άμπαλοι που υιοθέτησαν την πρόταση της προέδρου (του συλλόγου συγγενών θυμάτων Τεμπών) Καρυστιανού με την ηλίθια κατηγορία για «εσχάτη προδοσία», και όχι μόνο αντεπεξήλθε με επιτυχία, αλλά βγήκε κι από πάνω. Για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, δηλαδή.
Απέδειξε ότι στόχος όλης αυτής της παράστασης δεν είναι να αποδοθούν πολιτικές και ποινικές ευθύνες για το δυστύχημα, αλλά να παιχτούν πολιτικά παιχνίδια. Και εντάξει, να το καταλάβω, ότι κάπως έτσι μπορεί να λειτουργεί και να ενεργεί ένα πολιτικό κόμμα. Αλλά πολιτικά κόμματα να γίνονται ουρά της προέδρου Καρυστιανού, η οποία δεν είναι τόσο σαφές σε τι αποβλέπει, ειλικρινά δεν το περίμενα. Και πες ότι ο Βελόπουλος, η Νίκη, οι ορφανοί «Σπαρτιάτες», οι σκόρπιοι του Κασσελάκη και η πρόεδρος (μπλα… μπλα… μπλα…) Ζωή συνέπηξαν συνεταιρισμό για να προσποριστούν πολιτικά οφέλη, βουτώντας στα βαθιά νερά της οργής για τα Τέμπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά, το ΚΚΕ, που επέλεξαν να αποχωρήσουν από την ψηφοφορία, τι ακριβώς έκαναν, εκτός του να υποστηρίξουν έμμεσα την πρόταση της κυρίας Καρυστιανού;
Αναπάντητα ερωτήματα
Για την οποία πρόταση της προέδρου Καρυστιανού δεν μάθαμε ποτέ τίποτα. Ποιος τη συνέταξε, ας πούμε. Βασικό. Ποιος του έδωσε την εντολή να τη συντάξει. Αλλο βασικό. Τι του υπαγόρευσε ο εντολοδόχος και για ποιο λόγο συμπεριέλαβε τον Μητσοτάκη στην πρόταση, και μάλιστα με τη βαριά κατηγορία της «εσχάτης προδοσίας». Τρίτο βασικό. Και πώς παρέβλεψε ότι κάπως έτσι του έδινε πάτημα να βγει από πάνω, σε μια συζήτηση στην οποία η κυβέρνηση θεωρητικά και πρακτικά θα ήταν με την πλάτη στον τοίχο. Εμένα, δεν ξέρω, μπορεί να κάνω και λάθος, δεν μου φαίνονται πολύ καθαρά όλα αυτά…
Αποδείξεις και ονόματα
Το άλλο μεγάλο γεγονός της πολύωρης συνεδρίασης ήταν η θυελλώδης ομιλία του Γιώργου Φλωρίδη, ο οποίος κρέμασε στα μανταλάκια, σε κοινή θέα, πτυχές του βίου και της πολιτείας της προέδρου (μπλα… μπλα… μπλα…) Ζωής! Την ξεγύμνωσε στους οπαδούς της. Απέδειξε με επιχειρήματα, και κυρίως με γεγονότα, ότι η πρόεδρος κ.λπ. κ.λπ. Ζωή (Κωνσταντοπούλου) έχει παρελθόν, το οποίο βρίσκεται σε προφανή αντίθεση με όσα υποστηρίζει δημόσια και κυρίως με την εικόνα που προωθεί, της άσπιλης υπερασπίστριας κάθε κατατρεγμένου σε αυτή τη χώρα, μην πω και ολόκληρης της υφηλίου. Οσοι άκουσαν αγορεύοντα τον υπουργό Δικαιοσύνης, κι εγώ ήμουν ένας από αυτούς, έχουν να λένε ότι η ομιλία του ήταν από τις σπάνιες που έχουν ακουστεί στην αίθουσα της Ολομέλειας. Τόσο καλά δομημένη και τόσο άψογα ενισχυμένη με επιχειρήματα και αποδείξεις.
Τι έλεγε η πρόεδρος (μπλα… μπλα… μπλα…) Ζωή για όσα της καταμαρτύρησε ο Φλωρίδης; Τίποτε. Φώναζε μόνο, κατά την προσφιλή της τακτική, «ψέματα» και «ψέματα», στις αλήθειες του άλλου.
Μαζοχισμός ή… εκλογές;
Και αφού βγήκε αλώβητος από την οδυνηρή διαδικασία ο πρόεδρος Κυριάκος, άρχισε τις εξορμήσεις. Χθες επισκέφθηκε την (υποβαθμισμένη) Δυτική Θεσσαλονίκη, πήγε σε δήμους και δομές, μίλησε με κόσμο, περπάτησε – μια κανονική… προεκλογική περιοδεία δηλαδή, αν είχαμε μπροστά μας εκλογές. Αλλά δεν έχουμε, οπότε η επιλογή, πηγαίνω περιοδεία σε ένα από τα προπύργια «Βελόπουλου κηραλοιφές ΑΕ», σημαίνει ότι κάτι έχει στο μυαλό του. Τι μπορεί να είναι αυτό, δεν ξέρω, αλλά ντάλα καλοκαίρι περιοδείες στην περιφέρεια πρέπει να ‘σαι μαζοχιστής για να ξεκινήσεις. Ειδικά έπειτα από μια μεγάλη κοινοβουλευτική μάχη, από την οποία βγήκες νικητής και τροπαιούχος…
Θα φανεί, θα δείξει…
Μυστήρια στο «Πεντάγωνο»
Καλές είναι οι έκτακτες συσκέψεις που πραγματοποιούνται στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας για την αντιβαλλιστική θωράκιση της χώρας (υπάρχει σύστημα; Ή πρόκειται για κάτι νοερό;), μήπως όμως να γίνουμε πιο ουσιαστικοί για να μη δημιουργείται ανησυχία στην κοινωνία; Κινδυνεύουμε, ας πούμε, εμείς ως χώρα, από τους βαλλιστικούς πυραύλους του Ιράν; Κι αν κινδυνεύουμε, για ποιον ακριβώς λόγο συμβαίνει αυτό; Διότι η Ελλάδα άμεση ανάμειξη στον πόλεμο δεν έχει. Ούτε καν έμμεση. Αρα, κάτι άλλο συμβαίνει, το οποίο μας το κρατούν μυστικό. Και δεν είναι ούτε σωστό ούτε σοβαρή στάση αυτή απέναντι στα πράγματα.
Νομίζω…
Ανήλικη βία
Παρακολούθησα στο TikTok συγκλονιστικό βίντεο με μια ομάδα κοριτσιών να επιτίθεται σε ένα άλλο κορίτσι και να το εξαναγκάζει να πέσει στα γόνατα, αφού προηγουμένως το έχουν προπηλακίσει και το έχουν χτυπήσει. Μια μεγαλύτερη ομάδα αγοριών και κοριτσιών βιντεοσκοπούν το περιστατικό και φυσικά χασκογελούν. Η εξέλιξη της ιστορίας είναι ότι μετά την καταγγελία του κοριτσιού που υπέστη τη βία συνελήφθησαν τέσσερις συνομίληκές της, αλλά και οι γονείς τους. Οι γονείς για παραμέληση ανηλίκου, κατηγορία που επισύρει ποινές στο δικαστήριο. Ολοι, παιδιά και γονείς, οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα, ο οποίος, αφού άσκησε τις διώξεις, τους άφησε όλους ελεύθερους. Θα μου πεις, έπρεπε να διατάξει την προφυλάκισή τους; Δεν ξέρω, ας κρίνει ο καθένας. Αλλά, όπως αποδεικνύεται, τα πρόσφατα μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας των ανηλίκων είχαν μηδενικό αποτέλεσμα. Ισως, αν επιταχυνόταν η δικαστική διαδικασία, αν δηλαδή δινόταν προτεραιότητα στην εκδίκαση αυτών των υποθέσεων, να συμμαζευόταν κάπως το πράγμα. Και φυσικά, όχι ποινές φυλάκισης εξαγοράσιμες. Αλλά ποινές που να συμπεριλαμβάνουν κοινωνική εργασία. Να καταδικαστούν οι γονείς να παρέχουν υπηρεσίες για πολύ καιρό σε κοινωνικές δομές – γηροκομεία κ.λπ. Τα δε παιδιά τους, που τα ανέθρεψαν με αυτόν τον τρόπο, να καταδικαστούν επίσης σε κοινωφελή εργασία. Σε αποκεντρωμένους δήμους. Ζεις στην υπέροχη Γλυφάδα, παιδί μου, αλλά τσαμπουκαλεύεσαι στους δρόμους; Ωραία. Πας στον Δήμο Ασπροπύργου να προσφέρεις υπηρεσίες για ένα τρίμηνο. Να σε δω μετά…
Το έργο «εισαγγελέας, κατηγορία, αφήνονται ελεύθεροι οι δράστες και η δίκη δεν θα γίνει παρά πέντε ή επτά χρόνια μετά» δεν έχει κανένα αποτέλεσμα…
