Ερχεστε στο Φεστιβάλ Αθηνών με το έργο «Σαρμάντζα», βασισμένο στις συλλογές διηγημάτων «Ωπα – ώπα», «Μπλάτιμοι» και «Κακό ανήλιο» του Κωνσταντίνου Δομηνίκ, που έχει στο επίκεντρό του την τελετουργία της απώλειας, τη μνήμη του σώματος και του τόπου. Ποια ήταν η εσωτερική σας ανάγκη, που σας οδήγησε να ασχοληθείτε με αυτό το υλικό;

Το έργο αρχίζει με τον ήρωα – τον Γιάννη Τσορτέκη – ο οποίος βρίσκεται μπροστά από τον ανοιχτό τάφο της μητέρας του, λέγοντας τη φράση «είχες δεν είχες τα κατάφερες μάνα». Παρ’ όλο δηλαδή που η βάση του έργου είναι αρκετά δραματική, την ίδια στιγμή έχει και πάρα πολύ χιούμορ και φοβερές ανατροπές. Αυτό προκύπτει από τα διηγήματα του Κωνσταντίνου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή