Αναζήτηση
Κανείς δεν θα το πίστευε πριν λίγα χρόνια πως οι θεωρητικές εργασίες του Αντόνιο Γκράμσι και του Καρλ Μαρξ θα χρησίμευαν για έμπνευση στις κινητοποιήσεις και στην στρατηγικη σκέψη της σημερινής Ριζοσπαστικής η «νέας « Δεξιάς! Επισημαίνοντας ένα εύρος αδυναμιών των δυνάμεων του συστημικού κατεστημένου η ριζοσπαστική Δεξιά σε πολλές χώρες οικοδόμησε, τα τελευταία κυρίως χρόνια, μια στρατηγική πολιτιστικής ισχυροποίησης των αντιλήψεών της. Ενός οράματος, δηλαδή, πολιτικής ταυτότητας και ιδεολογίας, ικανού να υπερνικήσει τις δυνάμεις της καθεστωτικής Αριστεράς και των συντηρητικών εξουσιαστικών αρχών και μηχανισμών. Για τους σχεδιαστές αυτής της στρατηγικής μια προοπτική πολιτιστικής ηγεμονίας, με βάση τις διδασκαλίες του Γκράμσι και του Μαρξ, θα μπορούσε να πετύχει μονάχα αν έχει συνδεθεί με κάποιες συμπαγείς κοινωνικές δυνάμεις ( βλ. Sam Francis, «Revolution from the Middle». Rockford: Middle American Press, 1997).
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
