Αναζήτηση
Αν έπρεπε να συνοψίσουμε τη γερμανική προεκλογική εκστρατεία σε τρία στιγμιότυπα, πρώτα θα ξαναβλέπαμε εκείνη την παρέμβαση μέσω βιντεοκλήσης που έκανε ο Ιλον Μασκ στις 25 Ιανουαρίου στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της AfD στην πόλη Χάλε της Σαξονίας-Ανχαλτ, όταν χαρακτήρισε το ακροδεξιό κόμμα ως «την καλύτερη ελπίδα της Γερμανίας» και είπε στους πολίτες της χώρας αυτής πως επικεντρώνονται υπερβολικά στην «ενοχή του παρελθόντος» και πρέπει να το «ξεπεράσουν»· έπειτα θα ξανακούγαμε τον λυγμό, περισσότερο από ό,τι κρότο, με τον οποίο έσπασε στις 29 Ιανουαρίου στην Μπούντεσταγκ ένα μεγάλο μεταπολεμικό ταμπού, όταν ο υποψήφιος καγκελάριος της Χριστιανικής Ενωσης και φαβορί των εκλογών της 23ης Φεβρουαρίου, ο Φρίντριχ Μερτς, δέχθηκε να περάσει ένα ψήφισμά του για το Μεταναστευτικό, που προέβλεπε μεταξύ άλλων και κλείσιμο των συνόρων, με τις ψήφους της AfD· και τελικά θα κάναμε μια προσπάθεια να νιώσουμε την απογοήτευση, μαζί και την αποφασιστικότητα, των δεκάδων χιλιάδων Γερμανών που βγαίνουν κάθε Σαββατοκύριακο στους δρόμους προκειμένου να καταγγείλουν την Ακροδεξιά, συχνά υπό το σύνθημα «η δημοκρατία σε χρειάζεται».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
