Πολιτικό τον ονειρευόταν μόνο ο πατέρας του, ο Ιβ Ατάλ, ένας γνωστός παραγωγός του κινηματογράφου που αντλούσε την καταγωγή του από την εβραϊκή κοινότητα της Τυνησίας. Η μητέρα του, η Μαρί ντε Κουρίς, που μεγάλωσε τα παιδιά της ως ορθoδόξους, μια και προερχόταν από μια οικογένεια Λευκών Ρώσων της Οδησσού, ελληνικής καταγωγής, φοβόταν αυτόν τον «υπερβολικά βίαιο κόσμο». Οταν είσαι νέος όμως, δεν (πρέπει να) φοβάσαι τίποτα. Στα 17 του χρόνια, λοιπόν, ενώ φοιτούσε ακόμα στην Αλσατική Σχολή του Παρισιού, ο Γκαμπριέλ Ατάλ έγινε μέλος της Νεολαίας των Σοσιαλιστών και έξι χρόνια αργότερα, ενώ συνέχιζε τις μεταπτυχιακές σπουδές του, έγινε χάρη σε ένα σταζ σύμβουλος της υπουργού Υγείας του Φρανσουά Ολάντ, Μαρισόν Τουρέν. Στο ίδιο πόστο βρισκόταν όταν έχασε τον πατέρα του, από το πουθενά, μέσα σε λίγες ημέρες, τον Νοέμβριο του 2015. Μέχρι τότε δεν είχε πει στους γονείς του πως είναι ομοφυλόφιλος. «Ελεγα πάντα πως θα τους μιλούσα τη μέρα που θα ερωτευόμουν. Ερωτεύτηκα… αλλά το καθυστερούσα».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή