Αφιερώνει δύο ώρες κάθε μέρα στο φλερτ με έναν άνδρα που μισεί, ελπίζοντας ότι θα επισπεύσει τον χαμό του. Σε αντάλλαγμα, εκείνος στέλνει τις σκέψεις του για γυναικεία εσώρουχα, βίντεο που τον δείχνουν να ανακρίνει συλληφθέντες συμπατριώτες της και φωτογραφίες των πτωμάτων τους.
Περιστασιακά, όμως, η «Αντζελίνα» (δεν είναι το πραγματικό της όνομα) λαμβάνει κάτι πιο χρήσιμο. Τη φωτογραφία ενός στρατιωτικού διαβατηρίου που αποκαλύπτει στοιχεία για μια μονάδα. Το βίντεο ενός ερωτευμένου στρατιώτη που οδηγεί και τραγουδά, αποκαλύπτοντας πού βρίσκεται. Ή εκκλήσεις για συμπάθεια μετά τον θάνατο ενός συντρόφου, που αποδεικνύουν ένα ακριβές ουκρανικό χτύπημα.Φωτογραφίες προφίλ γυναικών που δημιουργήθηκαν από την τεχνητή νοημοσύνη και εμφανίζονται σε εφαρμογές γνωριμιών που στοχεύουν άνδρες σε κατεχόμενες συνοριακές περιοχές έχουν παρασύρει δεκάδες απελπισμένους ρώσους στρατιώτες στην παγίδα αυτή από τότε που ξεκίνησε η εισβολή.
«Αναζητούμε πληροφορίες σχετικά με τον αριθμό των στρατευμάτων, πληροφορίες για την ποσότητα του στρατιωτικού εξοπλισμού, την επιτυχία ή την έλλειψη επιτυχίας ορισμένων επιθέσεων, τα προβλήματά τους με τρόφιμα και εξοπλισμό» εξηγεί η «Αντζελίνα», καθώς μαζί με τη συνάδελφό της «Μάσα» σαρώνουν την οθόνη προς τα αριστερά για να απορρίψουν άνδρες με πολιτικά ρούχα και προς τα δεξιά για να προσελκύσουν άνδρες με στολή.
Οι γυναίκες, και οι δύο στα είκοσί τους, εργάζονται για τη Molfar, μια ουκρανική εταιρεία αξιολόγησης κινδύνου και ανάλυσης που έχει αναπροσανατολίσει πολλές από τις προσπάθειές της στην υποστήριξη της πολεμικής προσπάθειας μετά την εισβολή, γράφουν οι «Times». Μερικές από τις εικονικές σχέσεις τους με στρατιώτες που βρίσκονται στα χαρακώματα έχουν διαρκέσει έως και έναν χρόνο, παρέχοντας πληθώρα πληροφοριών που χρησιμοποιούνται από τον ουκρανικό στρατό. Καμία από τις γυναίκες δεν τρέφει συμπάθεια για τους άνδρες στους οποίους προσποιούνται στοργή.
«Σκότωσαν τον αδελφό μου»
«Ερχονται στη χώρα μου, θέλουν να σκοτώσουν τον λαό μου, θέλουν να καταστρέψουν την εθνικότητά μας, δεν θέλουν να υπάρχουν Ουκρανοί» λέει η «Αντζελίνα». «Ακόμα κι αν δεν πιστεύουν σε αυτόν τον πόλεμο, είναι έτοιμοι να τα κάνουν όλα αυτά για χρήματα – γιατί να νοιάζομαι για τους ανθρώπους που θέλουν να με σκοτώσουν;». Για εκείνη ο πόλεμος είναι προσωπικός. «Ο αδερφός μου πολέμησε και πέθανε στην αρχή του πολέμου» λέει. «Ο πατέρας μου είναι στο μέτωπο τώρα».
Δείχνει φωτογραφίες που στάλθηκαν από ρώσους στρατιώτες που καυχιόντουσαν: Το ματωμένο σώμα ενός ουκρανού στρατιώτη ριγμένο σε μια τάφρο. Ενας ουκρανός κρατούμενος δεμένος και με δεμένα τα μάτια καθώς τον επιπλήττει ένας από τους μνηστήρες της «Αντζελίνα». Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πόσο δύσκολο πρέπει να είναι για την αδερφή ενός νεκρού στρατιώτη να το επεξεργαστεί, πόσω μάλλον να απαντήσει σαν να είναι εντυπωσιασμένη. Οι αξιωματικοί είναι γενικά πολύ έξυπνοι για να τους ξεγελάσουν, αλλά υπάρχουν πολλοί νεαροί στρατιώτες έτοιμοι να υποσχεθούν αιώνια στοργή όσο ακόμα μπορούν. «Μερικοί από αυτούς είναι πραγματικά απελπισμένοι και μας ερωτεύονται τόσο πολύ που μας ζητούν να τους παντρευτούμε σε λίγες μέρες ή σε λίγες εβδομάδες» λέει η «Μάσα» γελώντας.
Ενας άλλος μνηστήρας του άβαταρ της «Αντζελίνα», ο Χάρεμ, της είπε ότι ήταν αστυνομικός και εντάχθηκε στον ρωσικό στρατό μόνο για να γλιτώσει από την πίεση του μουσουλμάνου πατέρα του να παντρευτεί. Στιγμιότυπα από τις συνομιλίες τους δείχνουν πώς προσφέρθηκε να την παντρευτεί ώστε εκείνη να κερδίσει αποζημίωση για τον τραυματισμό του στη Χερσώνα.
