Καθώς διαβάζω και ακούω την ίδια «ψυχοπονιάρικη» προεκλογική ρητορική των κομμάτων για τη φορολογία και τους φορολογουμένους, διερωτήθηκα αν διαβάζουν ή έχουν διαβάσει τα διαχρονικά στατιστικά στοιχεία για τη φορολογία στην Ελλάδα ή υποτιμούν τη νοημοσύνη των εργαζομένων βλέποντας μόνο την «έμπροσθεν πήραν» και ουχί και την «όπισθεν» των δικών τους «κατορθωμάτων» επί των δικών τους κυβερνητικών ημερών, όπως θα έλεγε ο Αίσωπος. Διότι, πώς μπορεί να εξηγηθούν οι επισημάνσεις ότι σήμερα τα ελληνικά νοικοκυριά είναι περίπου στο τέλος του πίνακα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε αγοραστική δύναμη ή ότι οι έμμεσοι φόροι, που είναι πραγματικά «άδικοι», που «χτυπούν τους πιο ευάλωτους και τη μεσαία τάξη», υπερισχύουν των άμεσων φόρων, και άλλα ηχηρά παρόμοια, ενώ είναι δικά τους «επιτεύγματα»; Η μελαγχολική αυτή διαπίστωση επιβεβαιώνεται από τον παρατιθέμενο πίνακα και άλλα διαχρονικά στοιχεία που αφορούν «έργα και ημέρας» πολύχρωμων κυβερνήσεων ή διαφορετικών «ιδεολογιών» και αντίστοιχων προγραμμάτων («φιλελεύθερα», «σοσιαλιστικά», «αριστερά», «προοδευτικά», «δημοκρατικά», «ολιγαρχικά», «φιλολαϊκά», «πονόψυχα για τη μεσαία τάξη» κ.λπ.). Συγκεκριμένα, αναφέρω μερικά στοιχεία:

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ