«Οταν η Πηνελόπη εκλιπαρεί τον Οδυσσέα να μην επιστρέψει»

Στην πινακοθήκη της μυθολογίας και των προβολών που της επιφυλάσσουμε η Πηνελόπη, πρώτη ξαδέρφη της Κλυταιμνήστρας και της Ελένης, είναι η πιστή σύζυγος που διαρκώς αναμένει. Σιωπηλή υφάντρα στον αργαλειό. Μητέρα που αφήνει έδαφος στον Τηλέμαχο για να βγει στον κόσμο. Αλλά αυτή είναι η εκκίνηση, την οποία φιλοτέχνησε επιμελώς η εποχή του ρωμαίου αυτοκράτορα Αυγούστου (ενώ στον Ομηρο κυριαρχεί μία ευρηματική γυναίκα, που μεταχειρίζεται τεχνάσματα με τον τρόπο του Οδυσσέα). Εκτοτε θα υπάρξουν πολλαπλές όψεις της ηρωίδας, ανάλογα με τις αναζητήσεις κάθε εποχής. «Οι μεταμορφώσεις της Πηνελόπης στη λογοτεχνία μιλούν για τις εξελίξεις που αφορούν το γυναικείο φύλο στην κοινωνία. Κι ακόμα, ο βαθμός παρουσίας τους στη λογοτεχνία, το πόσες σελίδες τής αφιερώνονται, ο κεντρικός ή περιθωριακός της ρόλος συνιστούν μια ένδειξη για την παρουσία της γυναίκας στον κοινωνικό χώρο καθώς και στον λογοτεχνικό στίβο» επισημαίνει η καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας (Πανεπιστήμιο Κρήτης) Αγγέλα Καστρινάκη στην εισαγωγή του βιβλίου «Μίλα, Πηνελόπη!», το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Σε αυτό αναλύει διεξοδικά τις λογοτεχνικές μεταμορφώσεις της μυθικής ηρωίδας στην Ελλάδα και τον δυτικό κόσμο από τον 19ο αιώνα έως τις μέρες μας και με αυτή την αφορμή μιλάει στο «Β».