Εδώ και δεκαετίες, μια αγαπημένη δραστηριότητα στην Ελλάδα είναι η διάκριση μεταξύ «καλών» (δηλ. φιλικών προς την Ελλάδα) και «κακών» (δηλ. εχθρικών προς την Ελλάδα) τούρκων ηγετών. Το αποτέλεσμα είναι πάντα απογοητευτικό: ο μέχρι πρότινος «καλός» τούρκος ηγέτης καταλήγει να θεωρείται κι αυτός «κακός», ακολουθεί η αναζήτηση κάποιου άλλου «καλού» Τούρκου που κι αυτός μελλοντικά αποδεικνύεται «κακός» και ούτω καθεξής. Διαφορές μεταξύ των τούρκων ηγετών ασφαλώς υπάρχουν, αλλά εκδηλώνονται βασικά στην εσωτερική τους πολιτική και σίγουρα όχι στη στάση τους έναντι της Ελλάδας. Για να γίνει αντιληπτό το πόσο άτοπη είναι η διάκριση των τούρκων ηγετών σε «καλούς» και «κακούς», ας αναλογιστούμε ότι στην Τουρκία ο πρωθυπουργός του «Αττίλα» Ετζεβίτ θεωρείται… φιλέλληνας!

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή