Ζητά αυτά που δεν έκανε

Ζητά αυτά που δεν έκανε

Λες και έχω το κληρονομικό χάρισμα. Είμαι μέντιουμ, ή κάτι τέτοιο. Οπως το είχα διαβλέψει (ή προβλέψει) πριν καν στεγνώσει η μελάνη στις (διαδικτυακές) γραμμές στη συνέντευξη που έδωσε ο πρόεδρος Κυριάκος στο Capital.gr, μέσω της οποίας απηύθυνε την έκκληση στην αντιπολίτευση, και ιδιαίτερα την αξιωματική, για σώφρονα αντιπολίτευση, ήρθε η απανταχούσα από το Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ. Απαίτησε να οριστεί υπηρεσιακός υπουργός Εσωτερικών στη λογική ότι αφού θα πάμε σε εκλογές στις αρχές φθινοπώρου, δεν μπορείς να μου έχεις υπουργό Εσωτερικών τον Μάκη Βορίδη, με τον οποίο έχουμε ιδεολογικοπολιτικές διαφορές. Ωραίο δεν λέω, ως αίτημα, και εμπεριέχει και μια ισχυρή δόση αριστεροσύνης, όμως αν θυμάμαι καλά, και μάλλον θυμάμαι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απάλλαξε των καθηκόντων του τον υπουργό των Εσωτερικών του, το 2019. Ούτε τρεις μήνες πριν, ούτε δύο, ούτε καν έναν μήνα! Ο Αλέξης Χαρίτσης, ο οποίος διαδέχτηκε στη θέση του υπουργού Εσωτερικών τη μεγάλη μορφή της πολιτικής μας σκηνής Σκουρλέτη, παρέμεινε υπουργός των Εσωτερικών μέχρι τις 13 Ιούνιου του 2019. Ητοι μόλις 24 ημέρες πριν στηθούν οι κάλπες - στις 7 Ιουλίου. Και αφού στο μεταξύ είχαν πραγματοποιηθεί οι ευρωεκλογές και οι αυτοδιοικητικές εκλογές. Τις οποίες εποπτεύει - δεν λέω κάτι για τον Χαρίτση, τον οποίο έχω αξιολογήσει από καιρό ως σοβαρή προσωπικότητα. Μιλάω αποκλειστικά για το «αίτημα» / απαίτηση του «Λεγάμενου» να αντικατασταθεί άμεσα ο Βορίδης, διότι τάχα μου και καλά είναι ύποπτος ότι θα επιχειρήσει να νοθεύσει το εκλογικό αποτέλεσμα...

Αλλα έλεγε, άλλα έκανε

Το δεύτερο περί του οποίου θέλω να αναφερθώ, καθότι αποτελεί και μία επιβεβαίωση ότι αυτά που είπε ο πρόεδρος Κυριάκος στο Capital.gr περί της «υπεύθυνης αντιπολίτευσης», στην πραγματικότητα ήταν της κατηγορίας «ευσεβείς πόθοι», είναι η απαίτηση ΣΥΡΙΖΑ να ανακοινώσει από τώρα την ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών!!

Μιλάμε για το απόλυτο αποδεικτικό, ότι οι τύποι μας θεωρούν τελείως ανοϊκούς ή στην καλύτερη ότι μετά το «μπόλιασμα» (να, αυτά παθαίνω, διαβάζοντας - και - «Ελεύθερη Ωρα») έχουμε περιοδική αντίληψη και μνήμη. Πότε ανακοίνωσε ο «Λεγάμενος» το 2019 ότι θα πάει σε εκλογές; Τρεις μήνες πριν; Οχι. Δύο; Ούτε. Το βράδυ της 26ης Μαΐου του 2019, και αφού είχε πιστοποιηθεί η συντριβή στις κάλπες, ανακοίνωσε ότι δεν θα εξαντλήσει τελικά την 4ετία, όπως συνεχώς ανέφερε, αλλά θα προκηρύξει εκλογές για τις 30 Ιουνίου. Πέσαμε να κοιμηθούμε κι εμείς με τη βεβαιότητα ότι στις 30 Ιουνίου θα γίνουν εκλογές, αλλά όταν ξυπνήσαμε, πληροφορηθήκαμε ότι οι εκλογές θα πραγματοποιούνταν μία εβδομάδα αργότερα από τις 30 Ιουνίου, στις 7 Ιουλίου.

Τώρα ζητάει από τον Κυριάκο να ανακοινώσει από τώρα ότι θα προκηρύξει εκλογές στις αρχές φθινοπώρου. Οταν εκείνος, άλλα έκανε, άλλα έλεγε, και άλλα εν τέλει έπραξε. Ο άνθρωπος, πραγματικά αν πει ποτέ μια αλήθεια, θα πρέπει να το γιορτάσουμε με ποτά και με γλυκά.

Διπλό παιχνίδι

Θα συνεχίσω λίγο ακόμη με «Λεγάμενο», ο οποίος αυτή την ώρα λογικά βρίσκεται Βρυξέλλες. Οπως και εδώ είχα προβλέψει, δεν άφησε την ευκαιρία της απουσίας του ασθενούντος από Covid-19, Νίκου Ανδρουλάκη και πετάχτηκε μέχρι την έδρα της Ευρώπης, για να μετάσχει στη σύνοδο των ευρωπαίων σοσιαλιστών, του PES. Παρατηρητής όπως πάντα, αλλά δεν διανοείται να το ξεκόψει, παρότι όλοι ξέρουν το διπλό παιχνίδι που κάνει. Στην Ελλάδα τον πούρο αριστερό, και στην Ευρώπη τον σοσιαλδημοκράτη.

Και θα συνεχίσω με τον «Λεγάμενο» διότι σε αυτό το Πολιτικό Συμβούλιο της Τρίτης από τη μια τους είπε ότι δεν υπάρχει εθνικό θέμα το οποίο να δικαιολογεί την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, κι από την άλλη όμως απαίτησε, όπως ανακοινώθηκε, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ως τις εκλογές, να είναι σε διαρκή συνεδρίαση το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής λόγω των εξελίξεων - τουτέστιν ελληνοτουρκικά κυρίως, και πόλεμος στην Ουκρανία.

Το ξέρω ότι όλα αυτά έρχονται σε μια τεράστια κόντρα μεταξύ τους. Το γνωρίζει και εκείνος, δεν είναι χαζός. Γιατί το κάνει; Διότι προφανώς ποντάρει στον εντυπωσιασμό...

«Φτιάξε κάτι»

Με τον Γιώργο Λακόπουλο είχαμε μια κοινή πορεία πολλών ετών στη δημοσιογραφία, μέχρι που οι δρόμοι μας χωρίστηκαν. Εγώ παρέμεινα στον ΔΟΛ, εκείνος αναζήτησε την τύχη του αλλού. Τελευταία διαχειρίζεται τον ιστότοπο Ανοιχτό Παράθυρο, και από αυτό, θα αντιγράψω εδώ, αποσπάσματα από ένα κείμενο που αφορούσε τη δράση του Παπαγγελόπουλου, και ειδικότερα εκείνο το κομμάτι που αφορά τη δική μου «περιπέτεια» με αυτόν τον τύπο. Γράφει ο Λακόπουλος:

«Στη δικογραφία της παραπομπής Παπαγγελόπουλου (για τη Novartis) υπάρχει κατάθεση εν ενεργεία, τότε, εισαγγελέα, ότι ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης του ζήτησε να "φτιάξει κάτι" για να τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί τον δημοσιογράφο (εμένα δηλαδή).

Υπάρχουν αμφιλεγόμενοι χειρισμοί του συγκεκριμένου εισαγγελέα σε υποθέσεις που είχε χειριστεί στο παρελθόν. Αλλά αυτά δεν έχουν σχέση με την κατάθεση ότι ο πολιτικός προϊστάμενος της Δικαιοσύνης χρησιμοποίησε το αξίωμά του για να τον πιέσει να κατασκευάσει μια - οποιαδήποτε - κατηγορία. Συνεπώς δεν μπορεί να περάσει έτσι η καταγγελία της μεθόδου: πρώτα βρίσκεται ο κατηγορούμενος και μετά αναζητείται κατηγορία - που δεν βρέθηκε κιόλας. Υπάρχουν σοβαροί λόγοι να κατηγορείται το σύστημα Μητσοτάκη για την στοχοποίηση π.χ. του Κώστα Βαξεβάνη. Αλλοι τόσοι λόγοι υπάρχουν για να κατηγορηθεί ο Παπαγγελόπουλος για τη στοχοποίηση του Παπαχρήστου. Υπάρχουν απορίες και η πρώτη είναι: γιατί ήθελε να "κυνηγήσει" τον Παπαχρήστο, χωρίς να έχει υπόψη του κάτι συγκεκριμένο; Μπορούσε να του απαντήσει δημόσια, αν τον ενοχλούσε σε κάτι στα γραπτά του. Μπορούσε να τον καταγγείλει. Ή να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, αν είχε κάτι σε βάρος του.

Αλλά... δεν είχε, και προκύπτει από το "φτιάξε κάτι". Του αρκούσε οτιδήποτε θα σκαρφιζόταν ένας εισαγγελέας. Γιατί; Πώς μπορεί να σταθεί αυτή η δραστηριότητα στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής κυβέρνησης - εκπρόσωποι της οποίας όταν έχουν κάτι με τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο, στρέφονται εναντίον του δημοσίως με τον λόγο και τα... γραπτά τους; Γιατί ο Παπαγγελόπουλος απευθύνθηκε σε έναν δικαστικό λειτουργό, που όπως αποδείχθηκε δεν ήλεγχε; Ηθελε να διώξει τον Παπαχρήστο ή απλώς να τον εκφοβίσει και για ποιο λόγο; Το έκανε και για άλλους; Το έκανε για λογαριασμό άλλων; Οποια τροπή και αν πάρει από εδώ και πέρα το σκάνδαλο Νοβάρτις - με τη σημερινή κυβέρνηση ή με επόμενη - οι απορίες για την επιχειρηθείσα μεθόδευση Παπαγγελοπούλου κατά Παπαχρήστου θα εντείνονται. Οσο η καταγγελία "βρες κάτι" - από ανώτερο δικαστικό εναντίον του - δεν αποκρούεται πειστικά ως αβάσιμη, μένουν ερωτήματα θεσμικής ουσίας που πρέπει να απαντηθούν. Ειδικά από τον υπουργό που ενεπλάκη στο σκάνδαλο Νοβάρτις για λόγους μάλλον αντίθετους από αυτούς που αναφέρονται στην παραπομπή του - αν γίνει δεκτή η εκτίμηση ότι διευκόλυνε πρώιμα, με τη συμπεριφορά του, όσους είχαν λόγους να βαφτίσουν "σκευωρία" το σκάνδαλο. Και επειδή στην πολιτική αθώες δεν είναι ούτε οι πέτρες, θα χρειαστεί να βρεθούν όσοι διαμόρφωσαν τις προϋποθέσεις για να πάρει τον ρόλο...».

Οι απαντήσεις στα ερωτήματα, φυσικά δεν έχουν δοθεί. Ούτε στον Λακόπουλο, ούτε σε εμένα...