Το άρθρο 117 του Συντάγματος, στην παράγραφο 3, είναι σαφές: «Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται δεν αποβάλλουν για το λόγο αυτό το χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό».

Αλλά οι πολίτες είναι δύσπιστοι. Γιατί έχουν δει επανειλημμένα να προκαλούνται σκοπίμως πυρκαγιές σε δασικές εκτάσεις και, αφού κοπάσουν οι αντιδράσεις, ο θόρυβος και η κατακραυγή, να ξεφυτρώνουν εκεί πολυτελείς κατοικίες.

Αποτελεί έτσι επιτακτικό καθήκον της πολιτείας να εξασφαλίσει ότι αυτό δεν θα ξανασυμβεί. Δεν είναι αρκετές οι εξαγγελίες ότι θα κηρυχθούν άμεσα αναδασωτέες όλες οι καμένες εκτάσεις και δεν θα επιτραπεί να χάσει τον χαρακτήρα του ούτε ένα μέτρο δάσους. Δεν αρκούν, με άλλα λόγια, οι εκδηλώσεις προθέσεων. Πρέπει να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε αυτές οι εξαγγελίες να εφαρμοστούν, τα δάση να προστατευθούν και, φυσικά, οι τυχόν εκούσιοι ή ακούσιοι εμπρηστές να τιμωρηθούν παραδειγματικά ώστε κανείς στο μέλλον να μην μπει στον πειρασμό να τους μιμηθεί.

Τις τελευταίες λίγες ημέρες έχουν καεί δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους σε όλη την Ελλάδα. Και οι επιστήμονες εκφράζουν φόβους ότι τα χειρότερα δεν τα έχουμε δει ακόμη. Η καταστροφή είναι τεράστια. Μαζί με το βαρύ πένθος, όμως, χρειάζονται αποφασιστικότητα και σιδηρά πυγμή. Οι εχθροί της Ελλάδας δεν βρίσκονται μόνο εκτός των συνόρων της.