Ισως και κακώς διαφεύγει σε κάποιους αλλά το καθεστώς στα ελληνικά πανεπιστήμια έχει αλλάξει. Με άνετη πλειοψηφία η Εθνική Αντιπροσωπεία μετέβαλε στο ευμενέστερο τη λειτουργία τους συγχρονιζόμενη και με τις διαθέσεις του κόσμου αλλά και τις ανάγκες της ακαδημαϊκής κοινότητας. Τα πανεπιστήμια δεν είναι ξέφραγα αμπέλια. Είναι χώροι διακίνησης ιδεών, έρευνας, κατάρτισης, μόρφωσης και προετοιμασίας του πολίτη για την ανάπτυξη μας σειράς δεξιοτήτων και για μια πλήρη επιστημονική γνώση που θα του χρειαστεί στη ζωή και την αγορά εργασίας. Τα πανεπιστήμια δεν είναι άβατα, ούτε χώροι ανομίας. Ούτε καν προθάλαμοι διαφθοράς και εργαστήρια συμφερόντων.

Τη σημερινή τους πραγματικότητα οφείλουν να σεβαστούν και να εγγυηθούν όλοι. Καταρχάς η πολιτεία που πια έχει τα εργαλεία για μια ριζική επανεκκίνηση. Βέβαια η ακαδημαϊκή κοινότητα, το καθηγητικό, ερευνητικό και διοικητικό προσωπικό. Οι ίδιοι οι φοιτητές που εντός της ψηφιακής επανάστασης και των νέων προκλήσεων οφείλουν να δουν το πανεπιστήμιο ως τη χρυσή ευκαιρία για μόρφωση, γνώση, κατάρτιση, παιδεία.

Σήμερα συνολικά η κοινωνία πρέπει να εγγυηθεί την εύρυθμη λειτουργία και τον νέο ρόλο των πανεπιστημίων στον καταμερισμό και στο νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται ταχύτατα. Να τεθούν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας ήθη και μέθοδοι ή γεγονότα τρόμου. Οι σχολές είναι το μέλλον της χώρας. Οι απόφοιτοι από αυτές είναι οι ολοκληρωμένοι επιστήμονες που θα συγκροτήσουν τη νέα κοινωνία στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Σήμερα όσο ποτέ, όλα δείχνουν μπροστά.