Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
«Στη Μέση Ανατολή δεν μπορείς να κάνεις πόλεμο χωρίς την Αίγυπτο και ειρήνη χωρίς τη Συρία», είχε πει ο γνωστότερος εκ των υπουργών Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Χένρι Κίσινγκερ. Στις σημερινές συνθήκες, βεβαίως, έπειτα από δέκα χρόνια που συγκλόνισαν τη Μέση Ανατολή, το Μάγρεμπ και όλη την περιοχή, μοιάζει τουλάχιστον φαιδρό να μιλά κανείς για ειρήνη κάνοντας αναφορά στη Συρία. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είναι.
Διότι εάν και όταν (κάτι που δεν μοιάζει, πάντως, να γίνεται σύντομα...) δοθεί ένα τέλος στον εμφύλιο πόλεμο που τη μαστίζει εδώ και δέκα χρόνια, έχοντας μετατρέψει σχεδόν τους μισούς κατοίκους της σε πρόσφυγες, τότε θα μπορούμε να συμπεράνουμε πως οι δυνάμεις οι οποίες εμπλέκονται σε αυτόν - η Ρωσία και η Τουρκία, το Ιράν και το Ισραήλ, η Σ. Αραβία και η Αίγυπτος, οι ΗΠΑ και η Γαλλία - τα έχουν βρει στη «μοιρασιά». Κατά συνέπεια, θα μπορούν να ακολουθήσουν το ίδιο μοντέλο σε ολόκληρη την περιοχή και να επιβάλουν την ειρήνη τους.
Μήπως, όμως, ο Κίσινγκερ έχει πέσει έξω όσον αφορά την Αίγυπτο και τον πόλεμο, μιας και η χώρα δεν βρίσκεται επισήμως σε εμπόλεμη κατάσταση με καμία άλλη; Και πάλι η απάντηση είναι όχι. Διότι η Αίγυπτος έπαιξε και παίζει καθοριστικό ρόλο στον εμφύλιο της Λιβύης, ενώ είναι πρωταγωνιστής στον ακήρυχτο πόλεμο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, όπου είναι φανερό πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη δική της συναίνεση.
Ταυτόχρονα, όμως, στο εσωτερικό της εκτυλίσσεται και ένας άλλος πόλεμος. Το μοντέλο του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού που έχει επιβάλει ο Αμπντελφατάχ αλ-Σίσι καταφέρνει, μέχρι στιγμής, να διατηρεί σε... καταστολή το κοινωνικό ζήτημα και να μην επιτρέπει στα ανεκπλήρωτα αιτήματα της εξέγερσης της Ταχρίρ να βγουν ξανά στην επιφάνεια, όμως αυτό δεν σημαίνει πως ο «πόλεμος» έχει τερματιστεί. Αντίθετα, από την έκβασή του θα κριθεί, τελικά, η πορεία όλου του αραβικού κόσμου.