Στο δυστοπικό μυθιστόρημα της Καναδής Εμιλι Σεντ Τζον Μαντέλ «Σταθμός Εντεκα» (Εκδόσεις Ικαρος, 2016), είκοσι χρόνια μετά την καταστροφή του ανθρώπινου πολιτισμού από μια πανδημία γρίπης που σάρωσε τη Γη, βρίσκουμε ανάμεσα στους επιβιώσαντες την Περιπλανώμενη Συμφωνία, μια κομπανία ηθοποιών και μουσικών. Σε μια από τις αυτοσχέδιες άμαξες με τις οποίες κινούνται, εκτός από το όνομα της ομάδας τους, είναι γραμμένη και η φράση «Επειδή η επιβίωση δεν είναι αρκετή» – δήλωση υπαρξιακή στον πυρήνα της ως προς το τι συνιστά ζωή, που υποδηλώνει τον τρόπο που η τελευταία διαπλέκεται με την τέχνη, καθώς χρησιμοποιείται για να εξηγήσει εύγλωττα τον λόγο που η Συμφωνία έχει βγει στον δρόμο και κάνει αυτό που κάνει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή