Σε διάστημα δέκα ετών (1890 – 1900) στην Ελλάδα εμφανίστηκαν και κυριάρχησαν τρία θεατρικά είδη που θα μπορούσε να ορίσει κανείς ως υβρίδια, ως θεατρικά «τερατάκια». Και είναι ένα κατόρθωμα της ελληνικής θεατρικής παραγωγής η γέννηση θεατρικών μορφών που δεν συναντώνται πουθενά αλλού, ούτε ως ανάλογα είδη, στην ευρωπαϊκή θεατρική παράδοση: το Δραματικό Ειδύλλιο, το Κωμειδύλλιο και η Αθηναϊκή Επιθεώρηση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή