Τα μάτια μου είναι ανοιχτά και η φρίκη είναι μπροστά τους. Σε όλο της το μέγεθος: τι συνέβη, πώς συνέβη, ποιος είναι υπεύθυνος. Είναι 4 το πρωί και η καρδιά μου χτυπάει τόσο δυνατά που νομίζω ότι θα κάνω εμετό. Τρομακτικές εικόνες περνούν από το μυαλό μου. Εχω νιώσει και στο παρελθόν μεγάλο πόνο. Οταν άνοιγα όμως τα μάτια μου, περνούσαν τουλάχιστον μερικά δευτερόλεπτα λήθης μέχρι να θυμηθώ αυτό που είχε ταρακουνήσει τη ζωή μου. Αυτή τη φορά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ