Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Η υποκρισία ξεχείλιζε στη ΔΕΘ, ανέδειξε όμως, δεν έκρυψε τις πραγματικές απόψεις του Πρωθυπουργού. Και μιλώντας για υποκρισία δεν εννοώ τις προφανείς κυβιστήσεις στην εξωτερική πολιτική, στο πώς η κριτική για μειοδοσία των Πρεσπών έγινε ανάγκη για πιστή εφαρμογή τους, ή στην ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα του Μεταναστευτικού, όπου δεν φταίει πια η - δήθεν - πολιτική ανοικτών συνόρων του ΣΥΡΙΖΑ αλλά οι άρτι ανακαλυφθείσες γεωπολιτικές εξελίξεις.
Αναφέρομαι στον πυρήνα των εξαγγελιών για το οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο. Ο Πρωθυπουργός προσπάθησε να το μεταμφιέσει, με αναφορές στους μη προνομιούχους Ελληνες (θα τρίζουν τα κόκαλα του Αντρέα...) και με όρκους πίστης στον κόσμο της εργασίας. Δεν πρόκειται για νέα στρατηγική. Η Δεξιά στην Ελλάδα πάντα αυτοπαρουσιαζόταν ταυτόχρονα ως προστάτης του κεφαλαίου και των εργαζομένων. Ηδη ο αντιβενιζελικός «Πανελλήνιος Σύνδεσμος Συντεχνιών και Σωματείων» είχε ως σύνθημα «Ζήτω ο Εργάτης και το Κεφάλαιον»!
Το νέο είναι ότι στην πραγματικότητα ο κ. Μητσοτάκης υιοθέτησε πλήρως το μνημονιακό πρόγραμμα του ΔΝΤ, όχι μόνον στις επιμέρους προτάσεις του, αλλά στην ίδια τη λογική του. Για να μη μιλήσει και αυτός για «απορρύθμιση», μίλησε για τους κινδύνους της «υπερρύθμισης», όρο που αρνήθηκε να διευκρινίσει στη συνέντευξη Τύπου. Περιττές είναι όμως οι διευκρινίσεις, όταν οι κυβερνητικές επιλογές αντιγράφουν πλήρως τις συνταγές του ΔΝΤ, μνημονιακές πολιτικές σε μεταμνημονιακή περίοδο. Καταγράφω τις σημαντικότερες:
Κατάργηση της προστασίας των εργαζομένων από αναιτιολόγητη απόλυση, που - θυμίζω - οδήγησε πρόσφατα το σύνολο της αντιπολίτευσης σε αποχώρηση από τη Βουλή. Μεγάλη εδώ η υποκρισία του Πρωθυπουργού να υιοθετήσει τον ανεκδιήγητο ισχυρισμό του κ. Βρούτση ότι αυτό έγινε για να μη φακελώνονται οι εργαζόμενοι.
Κατάργηση της προστασίας των εργαζομένων σε καθεστώς εργολαβίας.
Εξαίρεση επιχειρήσεων από τη μισθολογική εφαρμογή κλαδικών συμβάσεων εργασίας.
Χειραγώγηση των συνδικάτων και των αποφάσεων για απεργία με πρόσχημα την ηλεκτρονική ψηφοφορία.
Υπενθυμίζω ότι το Ταμείο θεωρούσε ότι η Ελλάδα ανήκει στις χώρες χαμηλού εργατικού κόστους των Βαλκανίων και της Βόρειας Αφρικής και ότι θα βελτίωνε τη σχετική ανταγωνιστική της θέση με μείωση των μισθών και ευελιξία της αγοράς εργασίας. Αυτή η προοπτική, πέραν των διαλυτικών κοινωνικών συνεπειών, καταδικάζει τη χώρα στις χαμηλές ταχύτητες του διεθνούς καταμερισμού εργασίας και αποσιωπά την ανάγκη πραγματικών μεταρρυθμίσεων: την εγκατάλειψη του στρεβλού μοντέλου της κρατικοδίαιτης ανάπτυξης και της διαπλοκής και την αξιοποίηση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων, με βελτίωση της παραγωγικότητας μέσω θεσμικού και τεχνολογικού εκσυγχρονισμού.
Τέτοιες μεταρρυθμίσεις έχει ανάγκη η πατρίδα μας. Και άλλου τύπου ανάπτυξη. Για όλους, όχι για λίγους. Χωρίς κοινωνικούς δαρβινισμούς και περιβαλλοντικές εκπτώσεις.
Ο Γιώργος Κατρούγκαλος είναι βουλευτής Β1 Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ
