Οι μέθοδοι που ακολουθεί και τα μέσα που διέρχεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να παρατείνει την παραμονή της στην εξουσία είναι εφάμιλλα άλλων πολύ παλαιότερων εποχών που έχουν καταδικαστεί από τον ελληνικό λαό, αλλά που είχαν ως αποτέλεσμα εθνικές ήττες ή πρόκληση καταστάσεων ανωμαλίας. Δεν αναφέρομαι μόνο στην πολιτική αποστασία του 1965 η οποία οδήγησε σε καταστάσεις που οδήγησαν στο πραξικόπημα του 1967, αλλά και σε προηγούμενες περιόδους πριν και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το «να τελειώνουμε με το παλιό» που είχε υποσχεθεί ο κ. Τσίπρας το μετέτρεψε στο «τελειώνουμε με ό,τι καλό έγινε παλαιότερα σ’ αυτόν τον τόπο και αναβιώνουμε όλες τις παμπάλαιες και καταδικασμένες μεθόδους». Αυτό το δόγμα ακολούθησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ από την πρώτη ημέρα, στήνοντας πολλούς παραθεσμικούς μηχανισμούς, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον χώρο της Δικαιοσύνης και με διευθυντή της ορχήστρας τον πρώην διοικητή της ΕΥΠ, γνήσιο καραμανλικό, κατά τον ίδιο, και υποβολέα της καθημερινής λειτουργίας της Δικαιοσύνης και των δικαστών τον άνθρωπο που δεν θα ψήφιζε ποτέ Μνημόνιο, αλλά ψήφισε δύο, και στη συνέχεια ανέλαβε και αρμόδιος υφυπουργός για την πάταξη της διαφθοράς. Είναι ο ίδιος που φρόντισε να ξηλωθεί ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, ο οποίος τον ήλεγχε για τα διπλά βιβλία που δημοσίως στο συνέδριο της ΚΕΔΕ είχε δηλώσει ότι τηρούσε: «Τηρώ διπλά βιβλία, ένα μαύρο και ένα άσπρο, λόγω γραφειοκρατίας…». Οι παραθεσμικές παρεμβάσεις στη διοίκηση, η τοποθέτηση ημετέρων σε σημαντικά πόστα χωρίς να έχουν τα απαραίτητα προσόντα στη διοίκηση, αλλά και οι παρεμβάσεις στις ανεξάρτητες Αρχές είναι πλέον καθημερινότητα. Εδώ δεν έχουμε πλέον φαινόμενα σήψης που παρατηρούνται από πολύχρονη διαχείριση της εξουσίας, αλλά έχουμε την αποθέωση του σάπιου εξαρχής.

Η κυβέρνηση ουσιαστικά έχει καταργήσει τη διάκριση των εξουσιών που προβλέπει το Σύνταγμα, αφού δυστυχώς εκτός από τη Δικαιοσύνη πιέζει και τη Βουλή για στρέβλωση των κοινοβουλευτικών διαδικασιών, όποτε οι προβλεπόμενες από τον Κανονισμό της Βουλής δεν την εξυπηρετούν.

Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ουσιαστικά κατήργησε τον κοινοβουλευτικό έλεγχο που είναι βασική αρμοδιότητα της Βουλής, αφού οι υπουργοί συνωμοτικά και κατ’ εξακολούθηση δεν προσέρχονται στη Βουλή με αστείες δικαιολογίες, που δυστυχώς αποδέχεται το Προεδρείο.

Η κυβέρνηση οφείλει να σέβεται τον Κανονισμό της Βουλής, αλλά και τις διαδικασίες που προβλέπει και τα θεσμικά όργανα της Βουλής, με πρώτο τον Πρόεδρο της Βουλής, δεν πρέπει να υποκύπτουν στις αντικανονικές κυβερνητικές αξιώσεις. Δεν μπορεί ο κ . Δουζίνας, ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας, στην 1η συνεδρίασή της για το θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών, στην ένσταση βουλευτών για παραβίαση του Κανονισμού, να ομολογεί από το βήμα της Βουλής ότι «εγώ ακολουθώ τις οδηγίες της κυβέρνησης!».

Ο Βασίλης Κεγκέρογλου είναι γραμματέας ΚΟ Κινήματος Αλλαγής