Κύριο χαρακτηριστικό της σημαντικής αυτής αποφάσεως του Εφετείου είναι η ερμηνεία της βούλησης του θανόντος δότη σπέρματος και όχι η στείρα προσήλωση στη γραμματική και μόνο ερμηνεία του Νόμου, ο οποίος προβλέπει την καταγραφή της βουλήσεως του θανόντος δότη σε συμβολαιογραφικό έγγραφο.

Αποτέλεσμα του γεγονότος ότι οι δικάσαντες Εφέτες πρόκριναν την ερμηνεία της βούλησης του δότη είναι η έκδοση μιας αποφάσεως εμπλέου συμπόνιας, λογικής, νομικά αιτιολογημένης, η οποία ικανοποιεί το αίσθημα Δικαίου, αφού η έλλειψη μιας τυπικής προϋποθέσεως (μη καταγραφή της βούλησης σε συμβολαιογραφικό έγγραφο) δεν κρίθηκε ικανή να ματαιώσει τη βούληση του θανόντος ήδη δότη να γίνει «πατέρας μετά θάνατον».

Με τον ίδιο τρόπο, σε παραπλήσια υπόθεση, το Conceil d’ Etat (το Ανώτατο Δικαστήριο για τη Διοικητική Δικαιοσύνη στη Γαλλία, που ιδρύθηκε το 1799 από τον Ναπολέοντα) επέτρεψε με την από 31/5/2016 (Gonzalez-Gomez no 396848) απόφασή του, στη σύζυγο, την εξαγωγή γενετικού υλικού από τον θανόντα σύζυγό της, ώστε να επιτευχθεί ιατρικά υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Κατά το Γαλλικό Δίκαιο, κάτι τέτοιο απαγορευόταν ρητώς, πλην όμως το Ανώτατο Δικαστήριο της Γαλλίας (αντίστοιχο του Συμβουλίου της Επικρατείας) έκρινε ότι η απαγόρευση του Γαλλικού Νόμου συνιστά παραβίαση του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ (Δικαίωμα για σεβασμό του ιδιωτικού και οικογενειακού βίου). Απόφαση η οποία μάλιστα σφόδρα επικρίθηκε από Νομικούς στη Γαλλία, όπως αναπτύσσει στη σχετική μονογραφία της «Η ερμηνεία του Νόμου συνιστά ανυπακοή… ενίοτε όμως αναγκαία» η Καθηγήτρια του Διοικητικού Δικαίου του ΑΠΘ Ευγενία Πρεβεδούρου.

Από τα ως άνω καθίσταται σαφές ότι το έργο του Δικαστή δεν είναι η απλή και στείρα κάποιες φορές προσήλωσή του στη γραμματική ερμηνεία του νόμου (οράτε το παράδειγμα της καταδίκης σε 10ετή κάθειρξη της γνωστής καθαρίστριας), αλλά η ερμηνεία του σύμφωνα με τη βούληση του νομοθέτη αλλά, ιδία στα θέματα Ιδιωτικού – Οικογενειακού Δικαίου, σύμφωνα με τη βούληση των μερών.

Ταυτόχρονα όμως αποδεικνύεται η αναγκαιότητα επικαιροποιήσεως των Νόμων, ώστε να συμβαδίζουν με την πρόοδο της τεχνολογίας. Πλέον τεχνητή αναπαραγωγή είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί και με εξαγωγή γενετικών κυττάρων αποθανόντος δότη. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι όροι και οι προϋποθέσεις πρέπει να είναι σαφείς, να προβλέπονται όλες οι υποπεριπτώσεις, δεδομένου μάλιστα ότι αφορούν τη γέννηση ενός ανθρώπου, που αποκτά δικαιώματα (π.χ. κληρονομικά).

Ο Δημήτρης Ν. Μπόλης είναι δικηγόρος