Δοξάστηκε κρυπτόμενος. Και γελοιοποιήθηκε με την εμφάνιση και αποκάλυψή του. Ο διαβόητος μάρτυρας, που θα ενέπλεκε στη διακίνηση «βρώμικου χρήματος» τα μέλη του ΚΥΣΕΑ του 2003 και τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη! Σήμερα ξέρουμε. Οτι δεν κατέθεσε ούτε ένα αποδεικτικό στοιχείο. Του έχει επιτραπεί, μάλιστα, να διατυπώνει αστόχαστες κρίσεις και παράλογους συλλογισμούς. Σχεδόν παραληρηματικούς: «θεωρώ πιθανό»…  «θεωρώ αφελή τον οποιοδήποτε θεωρεί ότι πολιτικά πρόσωπα δεν χρηματίστηκαν για οποιαδήποτε εξοπλιστική προμήθεια»… «ο κ. Σημίτης γνώριζε, όπως και όλοι οι κατοπινοί πρωθυπουργοί γνώριζαν και γνωρίζουν για τη διαφθορά που επικρατεί στους εξοπλισμούς του ΥΠΕΘΑ ακόμη και σήμερα» (!!!). Το πιο ενδιαφέρον; «Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι ειδικά οι υπουργοί ΥΠΕΘΑ διακατέχονται από τη νοοτροπία του επιχειρηματία». Δηλαδή και ο Τσίπρας; Δηλαδή και ο Καμμένος;

Στις 5 Νοεμβρίου 2018 ο μάρτυρας, και επί Κώστα Καραμανλή γενικός διευθυντής Αμυντικών Εξοπλισμών, κατέθεσε πάμπολλες (όχι μόνο τις παραπάνω) αυθαίρετες και έωλες κρίσεις ενώπιον του ειδικού ανακριτή. Ούτε ένα γεγονός και στοιχείο απόδειξης! Και, όμως, η Ποινική Δικονομία, ένα από τα πρώτα νομοθετήματα του Μετεμφυλιακού Κράτους, προϊόν σοφών νομομαθών της εποχής εκείνης, είναι πεντακάθαρη: Στον μάρτυρα «…δεν του απευθύνονται ερωτήσεις για προσωπικές κρίσεις παρά μόνο όταν αυτές συνδέονται αναπόσπαστα με τα γεγονότα που καταθέτει». Φρόνιμα ποιώντας, ο ανακριτής δεν απέστειλε την κατάθεση του αλλοπρόσαλλου αυτού μάρτυρα στη Βουλή. Το Σύνταγμα είναι πεντακάθαρο. «Αμελλητί». Το ίδιο και ο νόμος για την ποινική ευθύνη των υπουργών. Πότε τελικά απεστάλη στη Βουλή η δικογραφία χωρίς στοιχεία; Στις 23 Νοεμβρίου 2018! Δεκαοκτώ μέρες μετά!

Τι είχε παρεμβληθεί;

Πρώτον, δημοσίευμα του «Βήματος» (18.11.2018), που αποκάλυπτε την ύπαρξη βουλεύματος με το οποίο μέμφονται τρεις υπουργοί του Κώστα Καραμανλή (ανάμεσα σε αυτούς και ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας) ότι διέπραξαν την άδικη πράξη της κακουργηματικής απιστίας σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου για ένα τερατώδες ποσό.

Δεύτερον, επίσκεψη μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κινήματος Αλλαγής στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου (21.11.2018) με τη συνακόλουθη και αυτονόητη διαμαρτυρία τους για την απόκρυψη αυτού του βουλεύματος και τη μη θεσμική αξιοποίησή του.

Τρίτον,  θορυβώδης και πανηγυρική προαναγγελία, από μέρες, της ύπαρξης του καταδικασμένου σε 16 χρόνια κάθειρξης μάρτυρα, για τη γνωστή «υπόθεση Λιακουνάκου». Που θα αποκάλυπτε δήθεν «σημεία και τέρατα» για την εμπλοκή υπουργών του Κ. Σημίτη. Χωρίς την αναγκαία ενημέρωση και επισημείωση για την ταυτότητα του προσώπου του μάρτυρα και το κρίσιμο γεγονός ότι έχει ήδη καταδικαστεί σε 16 χρόνια και περιμένει την ημερομηνία εκδίκασης της έφεσής του. Αποσκοπώντας, προφανώς, σε υποτιθέμενα ανήθικα «ευεργετήματα».

Μετά τους «κουκουλοφόρους», ως εργαλεία απαξίωσης κορυφαίων αντίπαλων πολιτικών στελεχών, η κυβέρνηση (και όσοι συνεργάζονται αθέμιτα με αυτήν) χρησιμοποιούν ακόμα και καταδικασμένους σε πολυετείς ποινές κάθειρξης. Εχουν ξεπεράσει ακόμα και το «βρώμικο ’89». Τώρα, πια, είμαστε βέβαιοι. Τίθεται θέμα ουσίας της Δημοκρατίας. Που αφορά και τις τρεις ανεξάρτητες λειτουργίες του Δημοκρατικού Πολιτεύματος.

Ο Αντώνης Ν. Βγόντζας είναι νομικός