Πέντε χρόνια πίσω γυρίζει το ζήτημα της αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας η, καταρχήν, συνεννόηση Τσίπρα – Ιερώνυμου. Και αυτό διότι υπάρχει ήδη από το 2013 η Εταιρεία Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Ακίνητης Περιουσίας ΑΕ (ΕΑΕΑΠ) που όμως παραμένει με το Διοικητικό της Συμβούλιο διορισμένο άπραγη εξαιτίας της δυστοκίας της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου να συναινέσει στην ενεργοποίησή της.

Η νέα «συμφωνία» για τη δημιουργία Ταμείου Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας, είναι μεν (θεωρητικά) ένα επιπλέον βήμα, καθώς σε αυτή (θα) εντάσσονται και οι αμφισβητούμενες ανάμεσα στο ελληνικό Δημόσιο και την Εκκλησία περιουσίες, αλλά πιθανότατα θα μείνει στα χαρτιά, αφού ούτε απλά και ξεκάθαρα ακίνητα δεν μπόρεσαν να αξιοποιηθούν επί τέσσερα και πλέον χρόνια. Σήμερα οι δύο πλευρές εμφανίζονται να παραιτούνται των αξιώσεων στις αμφισβητούμενες περιοχές και να είναι έτοιμες να προχωρήσουν στη συνεκμετάλλευσή τους στο νέο Ταμείο Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας.

Ο ΝΟΜΟΣ 4182. Αλλά, φευ, οι επαΐοντες θυμούνται πολλά: η Εταιρεία Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Ακίνητης Περιουσίας, στην οποία μετέχουν με 50% η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και 50% το ελληνικό Δημόσιο, θα διαχειριζόταν ακίνητα της Αρχιεπισκοπής Αθηνών τα οποία θα εισφέρονταν από την Εκκλησία προς εκμετάλλευση με το μοντέλο της μακροχρόνιας μίσθωσης. Η εταιρεία είχε ήδη συσταθεί με τον νόμο 4182 που ψηφίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2013 επί πρωθυπουργίας Αντώνη Σαμαρά. Το 50% των εσόδων που θα προέκυπταν από τη λειτουργία της ΕΑΕΑΠ θα εισφερόταν στο κράτος, ενώ το άλλο 50% αποκλειστικά και μόνο στο κοινωφελές έργο της Εκκλησίας. Υπενθυμίζεται ότι με νόμο που ψηφίστηκε την άνοιξη του 2013 (4146/2013) επετράπη στα νομικά πρόσωπα της Εκκλησίας της Ελλάδος να αξιοποιήσουν τα ακίνητά τους μέσω της επενδυτικής νομοθεσίας για τα ιδιωτικά ακίνητα. Η δυνατότητα δίδεται μέσω Ειδικών Σχεδίων Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ) που τίθενται σε ισχύ με προεδρικό διάταγμα.

ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ. Τότε λοιπόν επιχειρήθηκε καταρχήν η προκήρυξη διεθνούς πλειοδοτικού διαγωνισμού για το ακίνητο των 83 στρεμμάτων στη Βουλιαγμένη, που εφάπτεται του ξενοδοχειακού συγκροτήματος Αστέρας. Το σχέδιο σε δεύτερο στάδιο προέβλεπε να ακολουθήσει διαγωνισμός για την αξιοποίηση έκτασης 1.200 στρεμμάτων της Αρχιεπισκοπής στην περιοχή Φασκομηλιά, τα οποία εκτείνονται στην παραθαλάσσια περιοχή από τη λίμνη της Βουλιαγμένης έως τη Βάρκιζα.

Αλλά βεβαία τίποτα δεν προχώρησε, παρά το γεγονός πως βρέθηκαν σύμβουλοι, νομικοί και οικονομικοί, και μάλιστα υπήρχε και ζωηρό επενδυτικό ενδιαφέρον. Αιτία, η απροθυμία των κυβερνήσεων που πρόεκυψαν από το 2015 και μετά να ενεργοποιήσουν τα σχέδια της ΕΑΕΑΠ. Αλλωστε με κοινή υπουργική απόφαση των υπουργείων Οικονομικών και Παιδείας το 2014 είχαν οριστεί τα δύο από τα πέντε μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, ενώ τα τρία μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου που όρισε η Αρχιεπισκοπή Αθηνών ήταν τότε ο Μιχαήλ Καρλούτσος, υιός του εξ Αμερικής αιδεσιμότατου πρωτοπρεσβύτερου του Οικουμενικού Θρόνου Αλέξανδρου Καρλούτσου (που παραιτήθηκε πριν από δυο μήνες), ο πολιτικός μηχανικός Πέτρος Σουρέτης, διευθύνων σύμβουλος της Intracom Κατασκευές και ο τότε πρόεδρος του Enterprise Greece, Αρις Συγγρός. Ο τελευταίος έχει από καιρό φύγει από την Ελλάδα και εργάζεται στη Γερμανία, ενώ εκπρόσωποι του Δημοσίου έχουν αντικατασταθεί με άλλα πρόσωπα εμπιστοσύνης της σημερινής κυβέρνησης και ο Καρλούτσος από επίσκοπο της Αττικής. Αλλά από έργο, τίποτα…

Είναι λοιπόν μάταιο να περιμένει κανείς πως κάτι περισσότερο θα προχωρήσει τουλάχιστον στο ορατό μέλλον με το νέο Ταμείο Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας. Και αυτό διότι μπορεί να διαμορφώθηκε μια κάποια συναντίληψη, αλλά μένει η νομοθέτηση της πρωτοβουλίας και, κυρίως, η υλοποίηση της εισφοράς των ακίνητων. Κάτι που μπορεί να πάρει χρόνια. Πόσω μάλλον η αξιοποίησή τους.