Γιώργος Σκαμπαρδώνης

Θρυλείται πως ο Γιάννης Σκαρίμπας, λίγο πριν πεθάνει, ερωτώμενος ποια φράση του θα κατέλιπε ως σοφία-ουσία ζωής, απάντησε: «Ανάρχα και θεοί πείθονται». Αραγε όμως, μπορεί κανείς να είναι όντως αναρχικός σε αυτόν τον χθαμαλό βίο, όσο και να το προσπαθεί, ή να το ονειρεύεται; Δηλαδή, αν παρατήσεις τα πάντα και ανεβείς μόνος σου στο βουνό […]

Τόσα χρόνια, τόσες δεκαετίες, πώς δουλεύει ο υπερσιβηρικός (από το 1891), πώς τσουλούσε το Οριαν Εξπρές (από το 1883), σε τεράστιες, αδιανόητες διαδρομές, και δεν είχαμε τρενοβλάβειες και σιδηροδρομικές τραγωδίες; Ακόμα και τα δικά μας τρένα, οι Σιδηρόδρομοι Ελληνικού Κράτους (ΣΕΚ), από το 1920, πώς ταξίδευαν με ασφάλεια χωρίς ηλεκτρονικά φωτοκύτταρα; Χωρίς τηλεματική, κομπιούτερς και […]

Τελικώς τείνει να αποδειχτεί πως την πιο ουσιώδη αντιπολίτευση την κάνει (κι αθέλητα) κάποιος άσχετος σταθμάρχης της Λάρισας. ‘Η κάποιος υπεύθυνος της Πυροσβεστικής στην υπόθεση Μάτι – σε κάθε περίπτωση την όποια κυβέρνηση αντιπολιτεύεται: ή κάποιο μεγάλο δυστύχημα, μια φυσική καταστροφή, επιδημίες, πλημμύρες, πυρκαγιές, θαλασσοπνιγμοί – πού να πέσει, δηλαδή, και κανένας κομήτης στην Καλαμπάκα. […]

Λόγω της πρόσφατης ταινίας, ρώτησα έναν φίλο αν του αρέσει ο Καζαντζίδης. Κι εκείνος απάντησε: «Ναι, μου αρέσει, γι’ αυτό τον ακούω πάντα φορώντας ωτασπίδες». Και συμπλήρωσε μετά: «Μόνο όσα τραγούδια είπε ως το ’60, περίπου, τα ακούω με ευχαρίστηση» – μια άποψη κάπως επικίνδυνη σε περίπτωση που τη διατύπωνε μεταξύ ζηλωτών του Στέλιου που […]

Του ξέφυγε του μεγάλου Διονύσιου Σολωμού μια ανιστόρητη κοινοτοπία και από τότε διάφοροι τη χρησιμοποιούν ως βαρύγδουπη σοφία: «Εθνικόν το αληθές». Ναι αλλά τι και ποιο είναι κάθε φορά και για τον καθένα το «αληθές»; Και τι είναι σε κάθε περίπτωση για τον καθένα το «εθνικόν»; Αν συμφωνούσαμε όλοι πάνω σε αυτά τα δύο μεγάλα […]

Το Ιντερνετ είναι ένας απέραντος παράδεισος γνώσεων, πληροφορίας και απόλαυσης. Είναι ένα εκατομμύριο βιβλιοθήκες της Αλεξάνδρειας μαζί – αλλά φυσικά και αυτονόητα έχει και κακές και σκοτεινές πλευρές, διότι πώς θα μπορούσαμε να αφήσουμε κάτι μεγαλειωδώς καλό, αμαγάριστο; Δεν είναι στην καλή μας φύση. Πάντα θα υπάρχει κάποιος να εκμεταλλευτεί και να στρεβλώσει μια κατάκτηση […]

Τώρα, ακόμα και εκ των υστέρων, είναι πραγματικά αδιανόητο να σκέφτεσαι ότι η Θεσσαλονίκη έπρεπε να φτάσει στο 2024 για να αποκτήσει το αυτονόητο μετρό. Και αν δεν υπήρχε η ακράδαντη βούληση της κυβέρνησης, είναι αμφίβολο αν θα πραγματοποιούνταν το έργο, με τόσους αναποδοσμπρώχτες που κάνουν καριέρα στην κακομοιριά. Ετσι είναι: και χρυσούς δρόμους να […]

Μπλέκεται τελικά αυτή η ιστορία της εκτός εποχής νεοτρομοκρατίας και με παλιά πρόσωπα – αλλά ποιος να ήταν ο δυστυχής τύπος που συνδέοντας τη βόμβα έγινε χαλκομανία μόνος του δεν μάθαμε ακόμα. Φυσικά, θα δημοσιοποιηθεί το όνομά του, όμως θα είναι δύσκολο να βρεθεί αν ήταν εκείνος που έκανε λάθος στη συνδεσμολογία ή αν του […]

ΟΚασσελάκης πήγε να φτιάξει το ράδιο κι έκαψε τις λυχνίες. Ή, όπως έγραψε ο Ντίνος, «σε πήρα να με επισκευάσεις κι εσύ με ξεχαρβάλωσες». Αλλά έτσι κι αλλιώς το ράδιο ήταν χαλασμένο και ο Στεφ ο (κατά λάθος) αριστεροφάγος απλώς το διέλυσε εντελώς. Οχι επειδή το ήθελε, αλλά διότι μπορεί το παλικάρι, μέχρι τώρα, να […]

Λαλούν Πασόκοι και πλαντάζω, ανθούν Πασόκοι και μεθώ, τον Ανδρουλάκη κουβεντιάζω, και μου ‘ρχεται να τρελαθώ – όπως έγραφε (σε παράφραση) ο Διονύσης Λαυράγκας, πατήρ του Ελληνικού Μελοδράματος (μαζί με τους επίσης κερκυραίους αδερφούς Λαμπελέτ). Δηλαδή έπειτα από μια όντως κομψή διαδικασία (θαρρείς σε πείσμα των συριζαίων) επανεξελέγη ο Νίκος Ανδρουλάκης εύτακτα και πανηγυρικά, αφήνοντας […]