«Δεν υπάρχει τρόπος να φωτογραφίσεις, να ορίσεις τι σημαίνει ναζισμός, τι σημαίνει ρατσισμός, τι σημαίνει αυτό το όνειδος, το μόρφωμα. Πρέπει να τους συντρίψουμε στις κάλπες, στους μαζικούς χώρους, σε όλες τις γωνιές της κοινωνίας, ειρηνικά, βεβαίως, αλλά πρέπει να εξαφανιστούν, γιατί πρέπει να κερδίσουμε τους ανθρώπους που ρέπουν προς το ναζισμό επειδή έχουν μια οργή μέσα τους για όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν, τα οποία δεν μπορούν να τα εκφράσουν αλλιώς».

Τάδε έφη Γιάνης Βαρουφάκης. Ο… αριστερός γραμματέας του ΜέΡΑ 25 που ευαγγελίζεται την αλλαγή της κοινωνίας, τη ρήξη με το κατεστημένο, έναν άλλο κόσμο βρε αδερφέ.

Και καλά κάνει. Δικαίωμά του είναι να έχει τις απόψεις του, να τις «πουλάει» με ένα καλό marketing που έχει χτίσει τόσο καιρό, να ξεγελάει και τους ανυποψίαστους, άδολους αγωνιστές της Αριστεράς που πράγματι θέλουν κάτι καλύτερο για την Ελλάδα και για τον κόσμο μας.

Όμως, είναι αδιανόητο ένας… αριστερός αρχηγός κόμματος να λέει ότι δεν μπορείς να φωτογραφίσεις και να ορίσεις τι σημαίνει ρατσισμός και ναζισμός. Και με λεκτικές ακροβασίες να λες ότι θα ήθελε τον Κασιδιάρη στις εκλογές.

Να συμφωνήσουμε με τον κ. Βαρουφάκη ότι τους φασίστες πρέπει να τους συντρίψεις μέσα στην κοινωνία, στα σχολεία, στους χώρους δουλειάς, εκεί όπου η σπορά του νεοναζισμού βρίσκει πρόσφορο έδαφος.

Κανείς δεν είναι αντίθετος στην άποψη αυτή. Αλλά να λες ότι δεν μπορείς να ορίσεις τι σημαίνει ναζισμός είναι άκρως επικίνδυνο σε μια χώρα που πλήρωσε με αίμα εκατομμυρίων ανθρώπων τον ναζισμό.

Θέλω να πιστεύω ότι πρόκειται για λεκτικό ατόπημα ενός οικονομολόγου που αυτή την ώρα οικοδομεί μια Ελλάδα με «Δήμητρες» και με «κοινωνικό καπιταλισμό» όπου οι μετοχές των εταιρειών θα μοιραστούν στους εργαζόμενους και θα καταργηθεί και το Χρηματιστήριο.

Είναι προφανώς πολύ καλύτερος ο κ. Βαρουφάκης να μας αναλύει πώς θα «μπουκάρει» στην Τράπεζα της Ελλάδος και θα πάρει τον χρυσό που βρίσκεται εκεί. Ή πώς θα ανατινάξουμε τις τράπεζες διότι δεν τις χρειαζόμαστε.

Και ακόμη καλύτερος για να μας πείσει γιατί η χρεοδουλοπαροικία που λέγεται Ελλάδα μπορεί να διαγράψει το χρέος (για το οποίο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ευθύνονται κατά κύριο λόγο), με ένα νόμο κι ένα άρθρο.

Αλλά δεν είναι καθόλου καλός, και θα έλεγα ότι είναι και ανιστόρητος όταν μας λέει ότι δεν ορίζεται ο ναζισμός.

Μια χαρά ορίζεται κι ας ανοίξει κανένα βιβλίο Ιστορίας για να μάθει τι έκαναν οι ναζί στην Κατοχή και πώς κάθε ελληνική οικογένεια έχει κι ένα θύμα από αυτούς.

Να διαβάσει και την πρόσφατη ιστορία για τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής, τους μαχαιροβγάλτες που σκότωσαν και βασάνισαν ανθρώπους στο όνομα της ιδεολογίας τους και της προσπάθειας κατάλυσης της Δημοκρατίας.

Να κοιτάξει το μπράτσο του Κασιδιάρη που τόσο επιμελώς κρύβει κάτω από τα κοστούμια. Θα δει τον ναζιστικό σταυρό, όπως και θα δει τον φυλακισμένο εγκληματία να χαιρετά ναζιστικά.

Αν ο κ. Βαρουφάκης θέλει τις ψήφους των ανθρώπων που σιχάθηκαν το πολιτικό σύστημα, δεν είναι ναζιστές, αλλά θα ψήφιζαν Κασιδιάρη ως τιμωρία στα μεγάλα κόμματα, να το πει ξεκάθαρα.

Δεν είναι κακό και σίγουρα όλοι όσοι θα ψήφιζαν τους «Ελληνες» δεν είναι μαχαιροβγάλτες.

Αλλά να το πει ο κ. Βαρουφάκης ξεκάθαρα. Διότι δεν είναι αριστερή πολιτική να ψαρεύεις σε θολά νερά.

Η Αριστερά είχε πάντα ξεκάθαρες θέσεις απέναντι στον φασισμό. Και πάντα υποστήριζε τη μάχη στις γειτονιές για να συντριβεί μια και καλή.

Η κανονική Αριστερά, όμως, κι όχι αυτή του χαβιαριού που κάνει επανάσταση από τον καναπέ και περιμένει τις ουρανοκατέβατες ψήφους των «παραπλανηθέντων» και των «ορφανών» του Κασιδιάρη.

Ναι, οι ναζιστικές ψήφοι «μυρίζουν», βρωμάνε και δεν πρέπει να είναι αποδεκτές από κανένα κόμμα.

Ναι, υπάρχουν και χιλιάδες οργισμένοι πολίτες που θα ψήφιζαν έναν νεοναζί από την οργή τους, την απελπισία τους, την παραίτησή τους.

Αυτά πρέπει να τα διαχωρίσουμε.

Είναι αδιαπραγμάτευτο, όμως, τι είναι ναζισμός και πώς αυτός ορίζεται. Το έχει λύσει η Ιστορία.

Όλα τα υπόλοιπα είναι φθηνός, πολιτικάντικος οπορτουνισμός, που όμως είναι επικίνδυνος για τη Δημοκρατία.