«Το έχουμε απαντήσει 100 φορές. Πάμε, 101: Δεν υπήρξε ποτέ καμία απολύτως συζήτηση με τον κ. Τσίπρα περί κυβερνητικής συνεργασίας. Οσα λέει είναι παραμύθια, για να δικαιολογήσει τις επιλογές του». Η ανάρτηση του εκπροσώπου Τύπου του Κινήματος Αλλαγής, Παύλου Χρηστίδη, ως απάντηση σε όσα ισχυρίστηκε για άλλη μια φορά ο Αλέξης Τσίπρας για τον σχηματισμό της κυβέρνησης τον Σεπτέμβριο του 2015 (Open), έδειξε μαζί εκνευρισμό και κούραση: τον συγκεκριμένο ισχυρισμό του πρώην πρωθυπουργού, πως το ΚΙΝΑΛ (τότε Δημοκρατική Συμπαράταξη) και το Ποτάμι ζήτησαν ο ΣΥΡΙΖΑ να απαρνηθεί τους ΑΝΕΛ προκειμένου να συγκυβερνήσουν, τον έχουν διαψεύσει πάρα πολλές φορές – ο Τσίπρας ωστόσο επιμένει.

Ο Σεπτέμβριος του 2015 ήταν, όντως, μια κρίσιμη καμπή. Οι δημοσκοπήσεις, ενώ έδειχναν καθαρά πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι και πάλι πρώτο κόμμα, δεν ήταν τόσο ευοίωνες για τον κυβερνητικό εταίρο του πρώτου εξαμήνου, το «αναγκαίο κακό», όπως μόλις πριν από λίγα εικοσιτετράωρα τον περιέγραψε ο Αλέξης Τσίπρας. Αν οι ΑΝΕΛ δεν έμπαιναν στη Βουλή, τότε είτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να ψάξει αλλού για συμμαχίες είτε θα έπρεπε να πάει σε δεύτερες εκλογές. Οι πληροφορίες από το κεντροαριστερό στρατόπεδο, ωστόσο, από στελέχη που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, λένε πως ποτέ δεν υπήρξε πρόταση συγκυβέρνησης είτε προς την ίδια τη Φώφη Γεννηματά είτε, ως διερεύνηση προθέσεων, προς στελέχη της παράταξης. Δεν υπήρξε δηλαδή καν τέτοια συζήτηση, ώστε να μπουν προϋποθέσεις. Ηταν, εξηγούν, σαφές πως σε οποιαδήποτε σχετική προσέγγιση η απάντηση θα ήταν αρνητική, καθώς δεν υπήρχε ούτε υποτυπώδης εμπιστοσύνη. Η ίδια η προσφυγή στις κάλπες στις αρχές του φθινοπώρου έγινε με τον Τσίπρα να παραβαίνει την υπόσχεση που έδωσε κατά το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών μετά το δημοψήφισμα, όπου δεν κρατήθηκαν πρακτικά. Εκεί, όπως μάθαμε αργότερα, ο Τσίπρας είχε συμφωνήσει να μην πάει σε εκλογές, ώστε η αντιπολίτευση να ψηφίσει τη δανειακή συμφωνία που δεν θα στήριζαν αρκετοί από την κυβερνητική πλειοψηφία.

Το Ποτάμι

Οσον αφορά το Ποτάμι, η φημολογία της περιόδου είναι μεγαλύτερη – αφορά όμως τον Ιανουάριο και όχι τον Σεπτέμβριο του 2015, όταν αρκετοί (τουλάχιστον εκ των ψηφοφόρων του) πίστεψαν ότι θα μπορούσε να είναι ο πιο ήρεμος πόλος μιας κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, και μετέπειτα, την περίοδο διαπραγμάτευσης για τις Πρέσπες. Οσον αφορά τις κάλπες του 2015 έγινε σαφές πολύ νωρίς πως ο Τσίπρας θα επέλεγε τον Πάνο Καμμένο και τους ΑΝΕΛ – και παρέμεινε σαφές και τον Σεπτέμβριο, όταν μετά το exit poll η συνεργασία προαναγγέλθηκε από τον ίδιο τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ, με τον οποίο ο Τσίπρας εμφανίστηκε μαζί στην πανηγυρική ομιλία. «Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τους ΑΝΕΛ και τον Πάνο Καμμένο.

Ενώνουμε τις σημαίες και τις δυνάμεις μας κάτω από τη σημαία της εντιμότητας και του αγώνα» ανέφερε από την εξέδρα ο Τσίπρας, με τον Καμμένο να αποθεώνεται από το πλήθος. Οι ρίζες του Ποταμιού πάντως ήταν εξαρχής αρκετά αντι-ΣΥΡΙΖΑ, μια και το κόμμα γεννήθηκε μετά το άδοξο τέλος της «Πρωτοβουλίας των 58», με πολλά από τα πρόσωπα που βρέθηκαν εκεί να στηρίζουν το εγχείρημα.

Η εκ των υστέρων προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάσει τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ ως μια αναπόφευκτη επιλογή, που έγινε εξ ανάγκης, αντί για μια συνειδητοποιημένη απόφαση, είναι αυτό που εκνευρίζει περισσότερο όσους έζησαν από κοντά εκείνους τους μήνες και γνωρίζουν πώς και τι συνέβη. Δεν είναι, δε, λίγοι εκείνοι που απορούν με τον τρόπο που επιχειρείται να ξαναγραφτεί η Ιστορία – «αν όμως κάποιοι δεν έχουν μάθει ως τώρα τι έγινε το 2015, δεν θα το μάθουν ποτέ».