Το ποδήλατο μέσα στην πανδημία αναδεικνύεται ως ένα μέσο ασφαλούς μετακίνησης, ως ένα μέσο για διέξοδο από τα αλλεπάλληλα Lockdown και την καραντίνα.

Σκεφτείτε λοιπόν να υπήρχε, να είχε κατασκευαστεί δηλαδή ο ποδηλατικός άξονας μήκους 27 χιλιομέτρων Κηφισιά-Φάληρο. Τώρα υπάρχει μόνο το νότιο κομμάτι αυτού του άξονα, δηλαδή ο ποδηλατόδρομος Γκάζι-Φάληρο, ο οποίος ξεκίνησε να λειτουργεί στα τέλη του 2015.

Δεν θα διευκόλυνε, δεν θα βοηθούσε πάρα πολύ κόσμο μέσα στην Πανδημία αν υπήρχε ολοκληρωμένος αυτός ο ποδηλατικός άξονας μήκους 27 χιλιομέτρων; Προφανώς ναι.

Δυστυχώς για πάρα πολλά χρόνια δήμαρχοι, περιφέρειες, υπουργεία αντιμετώπιζαν το ποδήλατο και τα έργα για το ποδήλατο ως κάτι «εξωτικό», ως προεκλογικό «τυράκι». Και έπειτα είτε έκαναν έργα…τσάτρα πάτρα, για το θεαθήναι δηλαδή ή τα αγνοούσαν παντελώς.

Όλες οι ευρωπαϊκές πόλεις έχουν εντάξει το ποδήλατο στην καθημερινότητα των πολιτών ως μέσο μετακίνησης.

Επιτέλους, και οι δικοί μας αρμόδιοι, έστω με αφορμή την Πανδημία ας αλλάξουν στάση.

Το παράδειγμα του υλοποιημένου ποδηλατόδρομου Γκάζι-Φάληρο (απ’ όπου η φωτογραφία) είναι χαρακτηριστικό. Εκεί όλοι μπορούν να μετακινηθούν με ποδήλατο με ασφάλεια.

Το βίντεο από τον ποδηλατόδρομο Γκάζι- Φάληρο είναι χαρακτηριστικό.