Στον δρόμο προς την Ηρώδου Αττικού, ενάμιση χρόνο πριν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κουβαλούσε στις αποσκευές του μία «συμφωνία αλήθειας», όπως έλεγε τότε, με τους πολίτες και πρωτίστως με τον κόσμο της εργασίας, ο οποίος άλλωστε εξαρχής ορίστηκε ως κεντρική ομάδα – στόχος της ΝΔ. Εκείνη η «συμφωνία» μετεξελίχθηκε, μετά την ανάληψη της εξουσίας, στο πρόταγμα της «προόδου» μέσα από συνεργασίες ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και με προσκλητήριο συμμετοχής προς όλες τις παραγωγικές δυνάμεις. Επειτα από ένα έτος διαχείρισης κρίσεων, που είτε κράτησαν πίσω είτε αναπροσάρμοσαν κάποια κομβικά κεφάλαια αυτών των δύο «συμφωνιών», ο Πρωθυπουργός προτάσσει πλέον τη «μάχη» της αξιοπιστίας. Και στην κατεύθυνση αυτή οριοθετούνται εκ νέου τα κρίσιμα target group της κυβέρνησης, όσο και αν συνεχίζονται οριζοντίως προς το παρόν οι δεσμεύσεις για κινήσεις στήριξης – «με όλες τις δυνάμεις μας» – στην πραγματική οικονομία και στην κοινωνία.

Μπορεί το Μαξίμου να καταγράφει, σύμφωνα με πρόσωπα στον στενό πρωθυπουργικό πυρήνα, ένα «ικανό επίπεδο αποδοχής» της κοινωνίας απέναντι στις κυβερνητικές πολιτικές, ωστόσο την ίδια στιγμή αναγνωρίζει ότι το «τέλος του τούνελ» της υγειονομικής κρίσης το οδηγεί μπροστά στην ανάγκη για ειδική προσέγγιση κοινωνικών και επαγγελματικών ομάδων. Εξάλλου τα ανοίγματα επιχειρούνται ήδη μέσα από στρατηγικές κινήσεις της κυβέρνησης προς εκείνες τις «δεξαμενές» που ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει να «κλειδώσει» στο μέρος του. Και αυτό, ανεξαρτήτως εάν σε ορισμένες περιπτώσεις – πάντως δεν είναι οι περισσότερες – θεωρεί «ασφαλή» την ψαλίδα από τον πολιτικό αντίπαλό του. Από το Μαξίμου άλλωστε δεν περνούν απαρατήρητες οι παράλληλες κινήσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία δείχνει επίσης να αναζητεί ερείσματα και τα δικά της πολιτικά πατήματα σε ίδιες δεξαμενές: από τον κόσμο της εργασίας ως τους επιστήμονες, τη νεολαία ή την ομογένεια, όπως πιστοποιούν οι ενέργειες της Κουμουνδούρου.

Και ενώ από την κυβέρνηση σχολιάζουν για τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «ψαρεύει σε θολά νερά, χωρίς πειστικές προτάσεις…», η αγωνία της να συγκρατήσει τη φθορά και να διατηρήσει την κοινωνική συνοχή και το πολιτικό κεφάλαιο, που θεωρεί ότι έχτισε στους 18 μήνες εξουσίας, οδηγεί τις κινήσεις και τις πολιτικές της επόμενης μέρας. Την ώρα που το πρωθυπουργικό επιτελείο εξετάζει προσεκτικά πρωτίστως τα ποιοτικά χαρακτηριστικά στις φανερές ή κρυφές μετρήσεις κοινής γνώμης, προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιμένει στην – επικοινωνιακά δοκιμασμένη – συνταγή του… «δεν μένω κλεισμένος στο Μέγαρο Μαξίμου», μελετώντας πιο στοχευμένα ανοίγματα. Το δείχνουν τόσο η προτεραιοποίηση στη νομοθέτηση μεταρρυθμίσεων – στην Παιδεία, για παράδειγμα – όσο και οι διά ζώσης συναντήσεις και «αυτοψίες» του Πρωθυπουργού – στην αγορά, σε πληττόμενες περιοχές, σε νοσοκομεία για «σινιάλα» στήριξης στους επιστήμονες και τους υγειονομικούς της πρώτης γραμμής, όπως αναμένεται να τα στείλει και εντός της νέας εβδομάδας με νέα επίσκεψή του, κατά πληροφορίες, ή παρέμβαση που θα αφορά την ενίσχυση νοσοκομείου αναφοράς για τον κορωνοϊό εκτός Αττικής.

Προσέγγιση των νέων

Αν υπάρχει μία κατηγορία την οποία μελετά προσεκτικά ο Πρωθυπουργός και στην οποία το Μαξίμου επενδύει πολλά είναι η νεολαία – τόσο οι μικρότερες ηλικίες ως 24 ετών όσο και οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας, οι 25-35 ετών. Η προσέγγιση στους κόλπους της νεολαίας που ποτέ δεν αποτέλεσε παραδοσιακό κοινό της κεντροδεξιάς παράταξης είχε ξεκινήσει προεκλογικά και πλέον εντείνεται με στοχευμένες κινήσεις – επικοινωνιακές και ουσιαστικές. Είναι ενδεικτικό ότι οι πολιτικές για την Παιδεία βρίσκονται από την πρώτη στιγμή στην κορυφή της ατζέντας, ως «μία από τις κυρίαρχες επενδύσεις στο μέλλον», κατά τα λεγόμενα κυβερνητικών αξιωματούχων, οι οποίοι εκτιμούν ότι η πλειονότητα των νέων συντάσσεται με το μεταρρυθμιστικό προφίλ που σταθερά προβάλλει προς τα έξω η κυβέρνηση. Ηταν στις τελευταίες ευρωεκλογές όταν η ΝΔ κέρδισε τη «μάχη» των νέων (και στις δύο ηλικιακές κατηγορίες), ενώ στις εθνικές εκλογές πέτυχε να κλείσει σημαντικά την ψαλίδα με τον ΣΥΡΙΖΑ, με τις προσπάθειες να στρέφονται έκτοτε την κατεύθυνση να «κλειδώσει» η διαφορά υπέρ της κυβέρνησης. Οι προσπάθειας διαπερνούν προφανώς και το κόμμα που έχει ήδη επιχειρήσει ανανέωση με έμφαση σε νεαρά πρόσωπα ενώ η Οργάνωση Νέων της ΝΔ συντηρεί τους σταθερούς διαύλους της με το πρωθυπουργικό γραφείο (ο γραμματέας του Πρωθυπουργού Γρηγόρης Δημητριάδης είναι ίσως η βασικότερη απευθείας «ανοικτή γραμμή» με την ΟΝΝΕΔ).

Οι ελεύθεροι επαγγελματίες

Οπως και το πρότζεκτ «Νεολαία», έτσι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες βρίσκονταν από την προεκλογική περίοδο στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, αποτελώντας πλέον την κυρίαρχη ομάδα που συγκεντρώνει την προσοχή του πρωθυπουργικού επιτελείου. Ο κλάδος βρίσκεται εδώ και μήνες σταθερά στις παρεμβάσεις Μητσοτάκη, γεγονός που θα ενταθεί καθ’ οδόν προς την έξοδο από την υγειονομική κρίση, δεδομένου ότι θα αποτυπωθούν σε μεγαλύτερο εύρος οι επιπτώσεις της. Στο Μαξίμου, αναγνωρίζοντας αφενός ότι οι συνέπειες της πανδημίας θα φέρουν πολλαπλές αναταράξεις, αφετέρου ότι σε αυτές «επενδύει» η αξιωματική αντιπολίτευση, παλεύουν να συγκρατήσουν τυχόν γενικευμένη δυσαρέσκεια. Εξού και στη «μάχη» της αξιοπιστίας και τήρησης υποσχέσεων επιλέγει να βγαίνει μπροστά ο ίδιος ο Μητσοτάκης, είτε ανοίγοντας την πόρτα του Μαξίμου (όπως έκανε τελευταία με εκπροσώπους της εστίασης) είτε ξεδιπλώνοντας από το βήμα της Βουλής στοχευμένα τις δεσμεύσεις του. Συνολικά άλλωστε οι μικρομεσαίοι και ο ιδιωτικός τομέας είναι εκείνοι που συγκεντρώνουν το κυβερνητικό ενδιαφέρον με εκφρασμένη από καιρό και διά στόματος Μητσοτάκη τη «γραμμή» ότι η ΝΔ είναι η παράταξη του ιδιωτικού τομέα, της υγιούς επιχειρηματικότητας και του μεσαίου χώρου.

Πονοκέφαλος η ανεργία

Αντίστοιχο προβληματισμό, ή για την ακρίβεια τον ισχυρότερο πονοκέφαλο μέχρι σήμερα, προκαλούν στην κυβέρνηση οι δείκτες της ανεργίας. Από το Μαξίμου παλεύουν για χειροπιαστά αποτελέσματα του αφηγήματος για ανάπτυξη μέσα από τη δημιουργία καλών θέσεων εργασίας, ένας στόχος που είναι μονίμως στις αναφορές του Μητσοτάκη και είναι βέβαιο ότι θα κυριαρχήσει στη μετα-Covid εποχή. Είναι ενδεικτική η αποστροφή του στο πρόσφατο γερμανικό συνέδριο «Europe 2021», κατά το οποίο ο ίδιος εκτίμησε ισχυρή τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας από τον Απρίλιο: «Η στρατηγική μας είχε πάντα στόχο την προστασία θέσεων εργασίας, διασφαλίζοντας ότι με την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας δεν θα υπήρχε σημαντική αύξηση της ανεργίας. Και νομίζω αυτή η προσπάθεια είχε μεγάλη επιτυχία». Ο στόχος της ανάσχεσης της ανεργίας και τα σχέδια στήριξης της απασχόλησης τίθενται σε ύψιστη προτεραιότητα και παίρνουν σταδιακά τη θέση των οριζόντιων προς των παρόν κινήσεων (με επιδόματα κ.ο.κ.). Αλλωστε το Μαξίμου και η ηγεσία των αρμόδιων υπουργείων ποντάρουν (και) στα κεφάλαια από το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ για δράσεις εστιασμένες στην κατάρτιση ανέργων και εργαζομένων. Από το υπουργείο Εργασίας άλλωστε προωθείται προσεχώς νομοσχέδιο για την κατάρτιση ως ένα από τα σήματα επιστροφής στην «κανονικότητα».

Στο ραντάρ η ομογένεια

Πονοκέφαλο περισσότερο στην Κουμουνδούρου και λιγότερο στην Ηρώδου Αττικού φαίνεται να προκαλεί η ομογένεια, η οποία πάντως βρίσκεται σταθερά στο ραντάρ του Μαξίμου, εν αναμονή και της εκστρατείας ενημέρωσης για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού από τον τόπο διαμονής τους. Οι υπηρεσίες του υπουργείου Εξωτερικών σε συνεργασία κατά περίπτωση με άλλα υπουργεία (Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Παιδείας, Εσωτερικών κ.λπ.) μαζί με τον κομματικό μηχανισμό στην Πειραιώς είναι σε διαρκή εγρήγορση για διαύλους επικοινωνίας με τις οργανώσεις της ελληνικής ομογένειας και την προώθηση λύσεων στα προβλήματα των αποδήμων. Ηδη προωθούνται δράσεις για την εξυπηρέτηση της ομογένειας μέσα από ψηφιακά προγράμματα ενώ το βάρος πέφτει ιδίως σε ό,τι αφορά ζητήματα εκπαίδευσης (δημιουργία νέων τμημάτων στα ομογενειακά σχολεία κ.λπ.).