Αναζήτηση
Ο νέος και, τυπικά, μεταβατικός πρωθυπουργός της Λιβύης Αμπντελ Χαμίντ Ντιμπίμπα φαίνεται πως, για την ώρα, είναι αποδεκτός από όλες τις πλευρές οι οποίες πρωταγωνίστησαν στην εμφύλια σύρραξη των τελευταίων ετών.
Στο πρόσωπο του πάλαι ποτέ υψηλόβαθμου στελέχους του καθεστώτος Καντάφι, άλλωστε, έχουν εκφράσει δημοσίως την υποστήριξή τους ο ΟΗΕ, οι ΗΠΑ και η ΕΕ, η Ρωσία, η Αίγυπτος, τα ΗΑΕ και ο Αραβικός Σύνδεσμος, καθώς και η Τουρκία. Το ίδιο συμβαίνει και με τον – προσωρινό επίσης – επικεφαλής του προεδρικού συμβουλίου Μοχάμεντ Γιούνες Μένφι.
Έτσι, το νέο ηγετικό δίδυμο, που προέκυψε μετά τις μαραθώνιες διαπραγματεύσεις που διεξήχθησαν στη Γενεύη, δεν φαίνεται να απειλείται άμεσα από οτιδήποτε. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ούτε ότι η επιτυχία του είναι εξασφαλισμένη ούτε ότι το πολεμικό κλίμα δεν θα επιστρέψει στη Λιβύη.
Οι περαιτέρω εξελίξεις θα κρίνουν το μέλλον τόσο των δύο όσο και συνολικά της χώρας. Πρώτα από όλα, δε, η συγκρότηση και παρουσίαση μιας κυβέρνησης ως το τέλος του μήνα, η οποία στη συνέχεια θα καταφέρει να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή.
Από τη στιγμή που θα περάσει αυτόν τον πρώτο κάβο – κάτι που είναι και το πιο πιθανό, μιας και η συμφωνία της Γενεύης έχει προβλέψει να υπάρχει «παραθυράκι» για την περίπτωση διαφωνίας του κοινοβουλίου – το μεγάλο στοίχημα είναι άλλο και έχει τεθεί ήδη και από τη νέα αμερικανική κυβέρνηση Μπάιντεν: το εάν και κατά πόσο θα καταστεί δυνατό να βρεθεί μια φόρμουλα για την αποχώρηση των ξένων δυνάμεων από τη χώρα πριν από τη διεξαγωγή των εκλογών, και μάλιστα με τρόπο που θα επιτρέψει σε όλους να εμφανιστούν ως νικητές και δικαιωμένοι και όχι ως εξαναγκασθέντες σε υποχώρηση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις προχθές ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν διεμήνυσε ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να αποσύρει τις στρατιωτικές μονάδες της από τη Λιβύη υπό την προϋπόθεση ότι το πρώτο βήμα θα το κάνουν οι δυνάμεις άλλων χωρών.
Με αυτόν τον τρόπο έδειξε ουσιαστικά προς την πλευρά της Ρωσίας και του Βλαντίμιρ Πούτιν, που είναι γνωστό ότι μαζί με την Αίγυπτο και τη Γαλλία αποτέλεσαν τα βασικά στηρίγματα του ενός εκ των δύο μεγάλων στρατοπέδων του εμφυλίου – του πολέμαρχου Χαλίφα Χαφτάρ, ο οποίος ελέγχει το ανατολικό τμήμα της χώρας.
Για την ώρα, βεβαίως, η Μόσχα δεν έχει αφήσει – δημοσίως τουλάχιστον – να εννοηθεί πως είναι έτοιμη να προχωρήσει σε μια τέτοια κίνηση. Το πιθανότερο δε είναι ότι η επόμενη μέρα στη Λιβύη θα αποτελέσει θέμα «παζαριού» ανάμεσα στα δύο… φιλαράκια, Ερντογάν και Πούτιν.
