Φως στο τούνελ της αναζήτησης των βιολογικών τους οικογενειών επιχειρούν να ρίξουν μέσω της συλλογής DNA εκατοντάδες Ελληνες που εστάλησαν για υιοθεσία στην Αμερική με μαζικές και αδιαφανείς διαδικασίες την περίοδο 1948-1962. Ο σύλλογος «The Eftychia Project», που τους εκπροσωπεί, ταξίδεψε στη χώρα μας και συλλέγει γενετικό υλικό από ελληνικές οικογένειες που αναζητούν τα υιοθετημένα παιδιά τους.

Πριν από τρεις μήνες «ΤΑ ΝΕΑ» είχαν παρουσιάσει σε ρεπορτάζ τον αγώνα ζωής αυτών των ανθρώπων, έναν αγώνα σημαδεμένο από τις πληγές της σύγχρονης ιστορίας: Υπολογίζεται ότι τις δεκαετίες ’40-’60 περίπου 3.200 ελληνόπουλα έφυγαν με σκανδαλώδεις υιοθεσίες για την Αμερική και περίπου άλλα 600 για την Ολλανδία. Ηταν κυρίως άπορα παιδιά, παιδιά κομμουνιστών και παιδιά από άγαμες μητέρες.

Συγκλονιστικές αφηγήσεις είχαν δει τότε το φως της δημοσιότητας. Τα όσα ακολούθησαν εξέπληξαν ακόμα και τα μέλη του «The Eftychia Project»: «Μετά το δημοσίευμα της 30ής Μαΐου ήρθαν σε επαφή μαζί μας περισσότερες από 15 οικογένειες Ελλήνων που αναζητούν παιδιά τα οποία υποπτεύονται ότι δόθηκαν για παράτυπες υιοθεσίες στο εξωτερικό την περίοδο 1945-1960. Επικοινώνησαν, επίσης, μαζί μας και μεμονωμένα άτομα, υιοθετημένοι που ψάχνουν τις βιολογικές τους οικογένειες» λέει στα «ΝΕΑ» η εμπνεύστρια του «Eftychia Project», Linda Carol Forrest Trotter ή Ευτυχία Νούλα, η οποία κατόρθωσε να εντοπίσει τη βιολογική της μητέρα στην Ελλάδα 59 χρόνια μετά την υιοθεσία της.

Βάση γενετικού υλικού

«Δημοσιεύσαμε τις ιστορίες τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μαζί με φωτογραφίες. Ομως αυτό που βοηθά σημαντικά σε αυτές τις περιπτώσεις είναι το τεστ DNA. Κι ενώ η ιδανική κατάσταση θα ήταν το ελληνικό κράτος να δημιουργήσει μια βάση γενετικού υλικού για υιοθετημένους και για οικογένειες που αναζητούν τα παιδιά τους – κάτι που δηλαδή υπάρχει σε άλλες χώρες του εξωτερικού – ώστε να βρίσκει ο ένας τον άλλον με τον πιο ασφαλή τρόπο, ταξιδέψαμε εμείς στην Ελλάδα για να κάνουμε αυτή τη δουλειά. Ετσι συγκεντρώσαμε DNA από 12 ελληνικές οικογένειες που βρίσκονται σε Πάτρα, Ναύπακτο, Θεσσαλονίκη, Χαλκιδική, Χαλκίδα και Αθήνα, ενώ από την 1η Σεπτεμβρίου είμαστε και πάλι εδώ για να λάβουμε περισσότερα δείγματα. Μπορεί να φαίνεται κάτι μικρό, όμως δεν είναι. Για κάποιες οικογένειες αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να επανενωθούν και να γίνει πραγματικότητα ένα όνειρο» λέει.

Μέσω του «Eftychia Project» οι υιοθετημένοι Ελληνες της Αμερικής επιχειρούν να υπερβούν σκοπέλους ανυπέρβλητους επί δεκαετίες, τα ελλιπή πιστοποιητικά, τα ψευδή στοιχεία, την άρνηση συνεργασίας από πλευράς των ιδρυμάτων, τα εμπόδια της απόστασης, της γλώσσας και του χρόνου ώστε να ανακαλύψουν τις ρίζες τους στην Ελλάδα.

«Πρέπει να σας πω ότι θα μπορούσαμε να είχαμε δεκάδες ακόμα τεστ αλλά ο αριθμός των κιτ DNA που διαθέτουμε είναι περιορισμένος και βασιζόμαστε σε δωρεές για την απόκτησή τους, οπότε κάθε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη» προσθέτει η Linda Trotter.

Ιστορίες

Στο δημοσίευμα των «ΝΕΩΝ» είχαν φιλοξενηθεί τέσσερις ιστορίες Ελλήνων που εστάλησαν στην Αμερική για υιοθεσία με ύποπτες διαδικασίες τη δεκαετία του ’50. Δύο εξ αυτών έλαβαν απαντήσεις μετά το δημοσίευμα. «Η ιστορία της Στεφανί Γιαννοπούλου Παζόλες η οποία είχε αφεθεί το 1957 στο Δημοτικό Ορφανοτροφείο Πατρών ως Πηνελόπη κινητοποίησε μια κυρία από την Αθήνα η οποία επικοινώνησε μαζί μας.

Μας είπε ότι η μητέρα της είχε αφήσει ένα κοριτσάκι για υιοθεσία στο Ορφανοτροφείο υπό παρόμοιες συνθήκες και είναι μία από τις περιπτώσεις από τις οποίες πήραμε DNA» λέει η Linda Trotter. «Στην περίπτωση της Σάρι Ριντ Μπέκε, η οποία είχε το όνομα Ελπίδα Ελευθεριάδου όταν υιοθετήθηκε στην Αμερική το 1959, προθυμοποιήθηκε να μας βοηθήσει μια Ελληνοκαναδή, η οποία κατάγεται από την Ελατού, το μέρος από όπου υπάρχουν υποψίες ότι κατάγεται και η Σάρι» συνεχίζει η ίδια καλώντας οποιονδήποτε το επιθυμεί να στείλει μήνυμα στη σελίδα του «The Eftychia Project» στο Facebook ή email στο http://theeftychiaproject@gmail.com.