Στο νέο του cd με τίτλο  «GREEK CINEMA music for classical GUITAR» o Μανόλης Ανδρουλιδάκης παρουσιάζει έντεκα δημοφιλή κινηματογραφικά θεμάτα, τα οποία αποκτούν νέα ζωή μέσα από τις διασκευές του για κλασική κιθάρα. Δημιουργίες Ελλήνων συνθετών όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου κ.α., οι οποίες ξεπέρασαν την ιδιότητα του soundtrack, τις οσκαρικές τους βραβεύσεις και υποψηφιότητες κι αναδείχτηκαν, στην πλειοψηφία τους, σε παγκόσμια αναγνωρίσιμες μελωδίες

Ποιο ήταν το πρώτο τραγούδι που παίξατε ζωντανά μπροστά σε κοινό;

Φαντάζομαι κάποιο τραγούδι της εποχής, σε κάποια συναυλία της Φιλαρμονικής Ρεθύμνου – δε θυμάμαι ποιο. Ίσως ήταν «ο χορός του Σάκαινα» του Σταύρου Ξαρχάκου, που τότε συνηθιζόταν να ξεκινά τις συναυλίες και τους χορούς. Το πρώτο από την κλασική φιλολογία της κιθάρας ήταν η πρώτη από τις Estudios sencillos του Leo Brouwer, σε μια συναυλία σπουδαστών στο δημαρχείο Ρεθύμνου.

Πόσων ετών ήσασταν και ποια ανάγκη σας ώθησε σε αυτήν την έκφραση;

Ήμουν γύρω στα 14-15. Το να παίξω κιθάρα ήταν κάτι που το θεωρούσα για την υπόλοιπη ζωή μου δεδομένο και το θεωρούσα απολύτως αναγκαίο για να είμαι καλά. Ψαχνόμουν και με τη ζωγραφική και το μπάσκετ, αλλά η αγάπη μου για τη μουσική ήταν σαφώς μεγαλύτερη.

Γιατί αποφασίσατε να υλοποιήσετε το συγκεκριμένο δισκογραφικό εγχείρημα;

Πριν 3 χρόνια ο Μίκης Θεοδωράκης εξέφρασε την επιθυμία να γίνει ένα cd με μουσική του διασκευασμένη για κλασική κιθάρα. Έτσι προέκυψε η συλλογή “Myrtia”, της FM Records, όπου διασκεύασα και έπαιξα 11 κομμάτια του κορυφαίου συνθέτη. Αυτό με τη σειρά του οδήγησε στη σειρά ρεσιτάλ μου με τον τίτλο «Ελληνική μουσική σε έξι χορδές», όπου διαπίστωσα ότι είχαν εξέχουσα θέση γνωστά κινηματογραφικά θέματα, που πολύ φυσιολογικά κατέληξαν στην ηχογράφηση τους στο cd “Greek Cinema music for classical guitar” που κυκλοφορεί από την FM Records.

Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίσατε;

Καταρχάς, επεδίωξα να είναι μια παραγωγή «100% made in Greece», περιλαμβάνοντας μόνο ελληνική μουσική, με δυο ελληνικές κιθάρες «Συγλέτος» και «Άλκης», ηχογραφημένη στην Αθήνα και πάει λέγοντας. Επιθυμούσα να βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο και γι’ αυτό εμπιστεύθηκα την ηχοληψία στο Μανώλη Βλάχο. Προσπάθησα, επίσης, να βρω τρόπους να αποδοθούν τα ιδιαίτερα ενορχηστρωτικά κλπ ηχοχρώματα καθενός κομματιού και γι’ αυτό χρησιμοποίησα αρκετές ιδιαίτερες κιθαριστικές τεχνικές και κάποιες που είναι, απ’ όσο γνωρίζω, πρωτότυπες.

Η  κατάσταση στην ελληνική δισκογραφία σήμερα δεν σας αποθαρρύνει;

Καταρχήν, το φυσικό προϊόν είναι, ουσιαστικά, ανύπαρκτο. Οι πιο πολλοί στρέφονται στις ψηφιακές πλατφόρμες. Οι περισσότερες δισκογραφικές, σχεδόν στα τυφλά, βαδίζουν στην πεπατημένη. Μια από τις λαμπρές εξαιρέσεις είναι η FM Records, που κάνει το βήμα να ψάξει το διαφορετικό, έχοντας το βλέμμα όχι μόνο στο ελληνικό ακροατήριο αλλά και στους ακροατές του εξωτερικού.

Τι σας εμπνέει;

Εμπνέομαι, από τους παλιότερους δημιουργούς, από τα χρώματα μιας μουντής ή μιας φωτεινής μέρας, από τα μέρη που έζησα και τους ανθρώπους που συνάντησα, τον τρόπο ζωής των γονιών μου, τις ιστορίες που άκουσα, τη γλυκύτητα των παιδιών και της συζύγου μου, από τις διαπιστώσεις (καλές και κακές) των συνεργατών μου και την ενθάρρυνση τους να κάνω βήματα προς τα εμπρός, από τους παλιούς φίλους και από την εκτίμηση των συναδέλφων μου μουσικών, από κάποια μέσα επικοινωνίας όπως το δικό σας, που δείχνετε ενδιαφέρον για αυτά που δημιουργούμε και από την πολιτική μου ιδεολογία.

Πού θέλετε να βρίσκεστε σε 10 χρόνια;

Ως φυσική παρουσία, εδώ. Όμως εδώ να είναι, πλέον, μια χώρα που θα σέβεται τους πολίτες της, θα λειτουργεί ως σύμμαχος τους και όχι απέναντί τους, θα αγαπά αληθινά τον πολιτισμό, την τέχνη και τους φορείς της και θα ενθαρρύνει τα παιδιά της να αναπτύσσουν καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα και να εκτιμούν τα σημαντικά έργα. Μια χώρα που θα είναι αρωγός των καλλιτεχνών της και θα βγάζει ένα πρόσωπο αξιοπρέπειας προς τα έξω.

Καλλιτεχνικά, θα ήθελα να κάνω κάτι που, σε σχέση με αυτά που κάνω σήμερα, θα με εξέπληττε ευχάριστα και θα μου έδινε την αίσθηση ότι άξιζε τον κόπο το ταξίδι της δεκαετίας που προηγήθηκε. Ελπίζω σε αυτό το ταξίδι να έχω βελτιωθεί ως συνθέτης και ως κιθαρίστας.

Ποια είναι τα επόμενά σας σχέδια;

Θεωρώ ότι σε έναν δημιουργό δεν επιτρέπεται η στασιμότητα: είτε βελτιώνεσαι και κάνεις βήματα μπροστά ή βαλτώνεις. Τώρα βρίσκομαι στην εφαρμογή των προηγούμενων σχεδίων, ρεσιτάλ, συναυλίες, έκδοση των διασκευών μου και των πρωτότυπων έργων κ.λπ.

Στη συνέχεια, ένα καινούργιο cd ως συνέχεια των κινηματογραφικών, κάποια έργα για σόλο κιθάρα ή σε συνδυασμό με συμφωνικά σύνολα και σύνολα μουσικής δωματίου, καινούρια τραγούδια με καλό στίχο, καινούργιες συνεργασίες εντός και εκτός Ελλάδας κ.λπ.

Αρκεί να είμαστε γεροί και με όρεξη για δουλειά.