Είναι ένα πρώτο ασφαλές συμπέρασμα: η κυβέρνηση καθυστέρησε να λάβει αποφάσεις που θα μπορούσαν να αποδειχθούν σωτήριες στη μάχη με τις φλόγες. Δεν εμφανίστηκε μόνο ανέτοιμη απέναντι σε μια πυρκαγιά, το ξέσπασμα της οποίας είχε κάθε λόγο να περιμένει σε θέση ετοιμότητας. Επέδειξε και μια τρομακτική ολιγωρία εκείνο το κρίσιμο σημείο που χωρίζει μια κατάσταση υπό έλεγχο από μια κατάσταση εκτός ελέγχου.

Η κυβέρνηση καθυστερεί και τώρα. Απορροφημένη καθώς είναι στο να στοχοποιεί μέσα ενημέρωσης και να προσβάλλει με έναν αδιανόητο τρόπο πολίτες που ζουν με την οδύνη του θανάτου και της καταστροφής των περιουσιών τους, η κυβέρνηση καθυστερεί στη διαχείριση της επόμενης μέρας, στην ανακούφιση του πόνου, σε μια αρωγή προς τους πληγέντες που θα είναι ουσιαστική και όχι υποσχέσεις στον αέρα που στόχο έχουν να κοιμίσουν αντί να ανακουφίσουν.

Η κυβέρνηση καθυστερεί στον επιμερισμό και την απόδοση των ευθυνών. Με προφανή στόχο αυτές οι ευθύνες να μην επιμεριστούν και να μην αποδοθούν ποτέ σε εκείνους που επέδειξαν ανεπίτρεπτη αβελτηρία και ανικανότητα. Σε εκείνους που όταν κλήθηκαν να λάβουν γρήγορες αποφάσεις, να ηγηθούν της μάχης με αποφασιστικότητα και πυγμή, έμειναν βουβοί.

Η ανικανότητα σε μια τέτοια κατάσταση κάνει την κυβέρνηση επικίνδυνη για την ασφάλεια των πολιτών. Η απάντηση σε αυτήν την τραγωδία δεν μπορεί να είναι οι δικαιολογίες, οι θεωρίες συνωμοσίας, η σιωπή για τις ευθύνες. Ζητείται επιτέλους υπεύθυνη στάση.