Θα δώσω μια συνέχεια σήμερα στο θέμα του ευρωβουλευτή μας ο οποίος ερευνάται από την OLAF, την ευρωπαϊκή υπηρεσία για την αντιμετώπιση της διαφθοράς. Καθ’ α με ενημέρωσε χθες το μεσημέρι έτερος ευρωβουλευτής για το συγκεκριμένο ζήτημα υπάρχει και παρέμβαση της ελληνικής Εισαγγελίας για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, η οποία γνωρίζει την υπόθεση με την επιστημονική συνεργάτιδα του ευρωβουλευτή, που υποτίθεται ότι αμειβόταν με 7.000 ευρώ μηνιαίως, αλλά στην πραγματικότητα ελάμβανε μόνο τα 3.000 ευρώ, ενώ τα υπόλοιπΑ 4.000 ευρώ διοχετεύονταν σε αλλότριους σκοπούς.

Οπως μου ανέφερε ο ευρωεκπρόσωπός μας αυτός, η επιστημονική συνεργάτις που προαναφέρω έχει καταγγείλει την «περιπέτειά» της και στις ελληνικές δικαστικές αρχές, με αποτέλεσμα να έχει διαβιβαστεί στο προεδρείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αίτημα για την άρση της ασυλίας του ευρωβουλευτή.

Το αίτημα έχει διαβιβαστεί από εξαμήνου και πλέον, αλλά έως τώρα δεν υπάρχει κάποια αντίδραση από το Στρασβούργο.

Τι άλλο μου ανέφερε αυτή η πηγή; Οτι ακριβώς λόγω των συμβάσεων που υπογράφουν οι ευρωβουλευτές με τους επιστημονικούς τους συνεργάτες, η OLAF έχει πραγματοποιήσει ελέγχους στο… 80% των ευρωβουλευτών, αναζητώντας ανάλογες υποθέσεις. Του ποσοστού αυτού δε, δεν εξαιρούνται ούτε έλληνες ευρωβουλευτές!

Μάλιστα μου ανέφερε και τέσσερα – πέντε ονόματα ευρωβουλευτών που καλύπτουν σχεδόν το μεγαλύτερο φάσμα των κομμάτων που εκπροσωπούνται στο Ευρωκοινοβούλιο.

–Παιδιά (στους ευρωβουλευτές απευθύνομαι) να το προσέξουμε λιγάκι το θέμα, να μην εκτεθούμε πανευρωπαϊκά…

Τι χρειάζεται η Ελλάδα

Ας γλιτώσουμε τουλάχιστον τις ντροπές με τους ευρωβουλευτές, διότι αρκετά γινόμαστε ρεζίλι με τις «πρωτοβουλίες» της κυβέρνησης να αποκαθάρει τον δημόσιο βίο μέσω της ελληνικής Δικαιοσύνης. Προσέξτε, χθεσινό άρθρο στους έγκριτους και έγκυρους «Financial Times», ενός κυρίου Τόνι Μπέιρμπερ. Εχει τίτλο «Αμφιλεγόμενοι δικαστικοί χειρισμοί κρατούν την Ελλάδα πίσω» –και αναφέρει δύο κορυφαίες περιπτώσεις που «στέλνουν το λάθος μήνυμα». Την υπόθεση με τις συνεχείς, επαναλαμβανόμενες διώξεις κατά του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου και την υπόθεση της Novartis. Για τη δεύτερη, δεν χρειάζονται πολλές αναφορές στο τι αναφέρει η εφημερίδα –τα ξέρουμε όλοι πια, τα ζούμε. Για την περίπτωση του κ. Γεωργίου όμως οι «FT» σημειώνουν ότι σύρεται επί χρόνια στα δικαστήρια από τους πολιτικούς του αντιπάλους με τις αόριστες καταγγελίες ότι φούσκωσε σκόπιμα το έλλειμμα του 2009 ώστε να δικαιολογηθεί το κοινό πρόγραμμα Ευρωπαϊκής Ενωσης – Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Κατά την εφημερίδα, η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση που χρειάζεται η Ελλάδα είναι στο κράτος δικαίου και τη Δημόσια Διοίκηση.

Κάτι μας είπαν τώρα οι «Financial Times»: με Κοντονή και (πολυ)Ξένη Δημητρίου τι τη θέλουμε τη μεταρρύθμιση; Το κράτος «δικαίου» έχει μεταρρυθμιστεί μέχρι τελικής πτώσεως!

Οσο για τη Δημόσια Διοίκηση, αυτή την έχει «τεντώσει» κανονικά στο πάτωμα η υπουργός Γεροβασίλη και τη μεταρρυθμίζει από το πρωί μέχρι το βράδυ, τέτοια θα λέμε τώρα;

Το Γουδή και το Γουδί

Αγράμματοι. Αστοιχείωτοι. Από το σχολείο, πέρναγαν απέξω, ένεκα η αντίσταση στο κατεστημένο της γνώσης. Οταν δεν τα καταλάμβαναν φυσικά και τα έκλειναν πάλι στο όνομα της αντίδρασης στα σχέδια του καπιταλισμού για την παραγωγή «μορφωμένων» γραναζιών στα εργοστάσια του πλούτου. Παλιά ιστορία, χιλιοειπωμένη. Αλλά η αμορφωσιά, πανταχού παρούσα, να θυμίζει κάθε τόσο ότι αυτοί που αποθεώναμε ως καταληψίες προέδρους 15μελών, τώρα κυβερνούν τη χώρα.

Χθεσινή κυβερνητική ανακοίνωση επί ενός (ακόμη) παραμυθιού Τσίπρα, υπό τον τίτλο «μητροπολιτικό πάρκο Αθήνας» –εντός του οποίου θα γινόταν υποτίθεται και καινούργιο γήπεδο του Παναθηναϊκού. Ολη λάθος. Αποτέλεσμα της αγραμματοσύνης τους: «ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα έχει σήμερα σύσκεψη για τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου στο Γουδή». Αν ο αγράμματος που τη συνέγραψε ήθελε να αναφερθεί στην επικρατούσα ονομασία της περιοχής, έπρεπε, αφού χρησιμοποίησε ουδέτερο, να γράψει «στο Γουδί». Αν πάλι επεδίωκε να μας εκπλήξει με τις γνώσεις του, ο δις αγράμματος, έπρεπε να χρησιμοποιήσει γενική «μητροπολιτικό πάρκο ΤΟΥ Γουδή». Διότι δεν υπάρχει κανένα Γουδί, υπάρχει η περιοχή του Γουδή, ο οποίος Γουδής με καταγωγή από τις Σπέτσες ήταν μαζί με τα αδέρφια του αγωνιστές στην Επανάσταση του 1821.

Μετά δε την απελευθέρωση του δόθηκε, χαριστικά, σε ανταπόδοση των υπηρεσιών του, η περιοχή αυτή που γνωρίζουμε όλοι σήμερα, και που βρίσκεται μεταξύ Ζωγράφου και Λεωφόρου Μεσογείων.

Ο χώρος έλαβε αργότερα θέση στην ελληνική Ιστορία, δεδομένου ότι εκεί το 1909 μια ομάδα στρατιωτικών που είχε συγκροτήσει τον Στρατιωτικό Σύνδεσμο, υπό τον συνταγματάρχη Πυροβολικού Ζορμπά, κινήθηκε κατά της κυβέρνησης των Αθηνών του Δ. Ράλλη, την ανέτρεψε και επέβαλε σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο Σύνταγμα. 13 χρόνια αργότερα, το 1922, στο σκοπευτήριο που λειτουργούσε εντός του κτήματος Γουδή, εκτελέστηκαν οι «έξι», ο πρωθυπουργός Γούναρης, τέσσερις υπουργοί και ο αρχιστράτηγος των Ενόπλων Δυνάμεων ως υπεύθυνοι για τη Μικρασιατική Καταστροφή…

Στου Γουδή. Οχι στο Γουδί, ούτε στο Γουδή. Αντιληπτό;

Ασμένως υπουργέ μου…

Και εντάξει, από την παρέα των υπογείων του Μαξίμου προφανώς δεν μπορείς να περιμένεις πολλά. Αλλά από τον Κοτζιά, τον υπουργό Κοτζιά που υποτίθεται ότι έχει φάει τα χρόνια του στα θρανία –πολλά εξ αυτών δε, σε «σοσιαλιστικά» θρανία; Στη συνέντευξη –δεν θέλω να τη σχολιάσω καν –που έδωσε προχθές το βράδυ στην ΕΡΤ, κάποια στιγμή πέταξε ένα «ασμενώς» που μας έφυγε το «καφάσι» από τη θέση του!

Ασμένως υπουργέ μου, σας διορθώνω. Ασμένως. Ποτέ ασμενώς.

Ξύπνησε η Κεφαλαιαγορά

Θεωρώ και δική μου «επιτυχία» το γεγονός ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς κατέθεσε χθες μηνυτήρια αναφορά κατά των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και των οικονομικών διευθυντών του ομίλου Folli Follie. Αλλά στην ανακοίνωση με την οποία συνοδεύει την αναγγελία της υποβολής της μηνυτήριας αναφοράς, ουσιαστικά μας επικρίνει όλους εμάς που την πιέσαμε (συγγνώμη κύριε Γκότση μου, που παρατηρήσαμε τη με ταχύτητα χελώνας και δη γηραιάς, αντίδραση της Επιτροπής, όταν ο κοσμάκης έχανε τα λεφτά του στο Χρηματιστήριο…) να κάνει κάτι για να προστατεύσει τους απλούς μετόχους. Και δεν έκανε. Τι έκανε; Σφύριζε ποιμενικούς σκοπούς της πατρίδας μας, ενώ η υπόθεση της Folli Follie είχε συνταράξει συθέμελα το ελληνικό Χρηματιστήριο, το οποίο έριχνε τη μια βουτιά μετά την άλλη…

Διαβάζω σχετικά, και αντιγράφω ως έχει απόσπασμα από την ανακοίνωση: «Με την ευκαιρία αυτή και λαμβάνοντας υπόψη δημοσιεύματα που αναφέρονται στην υπόθεση της εν λόγω εταιρείας, αλλά και στους χειρισμούς εκ μέρους της Εποπτικής Αρχής, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς επισημαίνει τα εξής:

– Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ως Ανεξάρτητη Αρχή, σε ό,τι αφορά τις δικές της αρμοδιότητες, κινήθηκε έγκαιρα καθ’ όλη τη διάρκεια της επίμαχης υπόθεσης με γνώμονα τα προβλεπόμενα στην ισχύουσα νομοθεσία (Ν. 3371/2005, αρ. 17), τη συσσωρευμένη εμπειρία των στελεχών της, καθώς και τις διεθνείς πρακτικές».

Καλά κρασιά θα συμπληρώσω, αν γίνομαι κατανοητός…

(Επίσης θα είχε ενδιαφέρον να μας έλεγε ο κύριος Γκότσης αν η παροιμιώδης καθυστέρηση που επέδειξε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς στην υπόθεση της Folli Follie, ήταν μια δική του υπέροχη «πρωτοβουλία» ή οφειλόταν σε κάποια κυβερνητική «παραίνεση»…).

Το κτήμα της Εριδος

Κτήμα Προμπονά από Κτήμα Προμπονά, έχει διαφορά, και μάλιστα μεγάλη. Το διευκρινίζω, διότι υπάρχουν δύο στην Αττική. Ενα στον Μαραθώνα, στο οποίο γίνονται σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον γάμοι, βαφτίσεις και άλλα κοινωνικά, μυστήρια και μη, και ένα στη Ριζούπολη, για το οποίο «σφάζονται» το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και η Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Και περί της οποίας «σφαγής» ενημέρωσα χθες καταλεπτώς το αγαπητό μου κοινό. Ασμένως…