Δεν ήταν απλώς ο πρώτος δίσκος των Radiohead που έφτασε στην κορυφή των βρετανικών καταλόγων επιτυχιών. Ούτε μόνο εκείνος που το 1998 κέρδισε το Γκράμι καλύτερου εναλλακτικού αλμπουμ. Το «OK Computer», ακόμα και αν το χαρακτηρίσεις ως την «επιδραστικότερη κυκλοφορία της δεκαετίας του ’90», πάλι θα το έχεις αδικήσει: υπάρχουν πλέον ολόκληρες μπάντες που γονιμοποιήθηκαν από κάποιο τραγούδι του. Να φταίνε άραγε οι επιρροές από ήχους των Beatles, των Pixies και των υπολογιστών Macintosh, μέχρι έργα του Νόαμ Τσόμσκι, του Τζόναθαν Κόου και του Φίλιπ Ντικ; Η επιλογή της μπάντας να εγκαταλείψει τα κιθαριστικά μονοπάτια του «The Bends» και της brit pop γενικά, για χάρη ήχων πυκνών, πειραματικών και πολυεπίπεδων; Είτε εκεί οφείλεται η επιτυχία του, είτε στις κοινωνικές «προφητείες» του, είτε τέλος πάντων σε τραγούδια όπως «Paranoid Android», «No Surprises», «Karma Police». Από σήμερα, κυκλοφορούν στην επετειακή, γεμάτη καλούδια επανέκδοση για τα είκοσι χρόνια του «ΟΚ Computer», ονόματι «ΟΚΝΟΤΟΚ», επαυξημένα με τρία ακυκλοφόρητα κομμάτια από τις ηχογραφήσεις του άλμπουμ, που ένας θεός ξέρει γιατί παραλείφθηκαν από την πρώτη έκδοση: όταν παίχτηκαν προσφάτως στα βρετανικά ραδιόφωνα, όλοι πίστεψαν ότι επρόκειτο για ολόφρεσκους Radiohead. Λέγονται «I promise», «Lift» και «Man of war» και ίσως ακουστούν και από τη σκηνή του Γκλάστονμπερι, στην οποία η μπάντα από την Οξφόρδη εμφανίζεται απόψε.