Αναζήτηση
Πάντα πιστεύω ότι η πολιτική των κανονικών πολιτικών δεν πρέπει να κρύβει εκπλήξεις. Η σταθερότητα, βλέπετε, αποτελεί θεμελιώδη πολιτική παράμετρο και οι εκπλήξεις λειτουργούν συνήθως εναντίον τους.
Ο Μητσοτάκης επιβεβαίωσε τον κανόνα. Τι είπε στην τηλεόραση; «Δεν ψηφίζω τίποτα, δεν συμφωνώ σε τίποτα, εκλογές για να φύγουν!».
Η έκπληξη δεν είναι ότι το είπε –το επανέλαβε για την ακρίβεια… Εκπληξη θα ήταν αν κάποιοι περίμεναν να ακούσουν κάτι διαφορετικό.
Δεν θα πω αν ο Μητσοτάκης έχει δίκιο ή άδικο. Δικό του θέμα και θα κριθεί από το εκλογικό αποτέλεσμα.
Θα πω όμως πως με αυτή τη γραμμή έγινε αρχηγός της ΝΔ, με αυτή τη γραμμή πήρε μεγάλη διαφορά στις δημοσκοπήσεις και με αυτή τη γραμμή οι απλοί άνθρωποι προβλέπουν ότι θα κερδίσει τις εκλογές, όποτε γίνουν.
Γιατί να την αλλάξει; Επειδή μπορεί να κλείσει η αξιολόγηση; Σιγά τον πολυέλαιο!
Ούτως Ή άλλως, ακόμη κι αν η κυβέρνηση συμφωνήσει με τους δανειστές, ο λογαριασμός θα είναι τόσο βαρύς που η αντιπολίτευση δεν έχει κανέναν λόγο να τσοντάρει στον ρεφενέ.
Το «φύγετε!» θα ενισχυθεί. Οχι το «μείνετε!».
Το αντίθετο παράδειγμα είναι η περίπτωση Κουβέλη. Το 2010 έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το 2012 μπήκε στην κυβέρνηση του Σαμαρά. Το 2013 βγήκε από την κυβέρνηση του Σαμαρά. Το 2014 δεν ψήφισε Πρόεδρο για να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το 2015 ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ.
Ζαλίστηκα! Μαζί μου, υποθέτω, κι οι ψηφοφόροι.
Σε αντίθεση με τον Κουβέλη, ο Μητσοτάκης δεν φαίνεται να διαμορφώνει την πολιτική του από το αν έκλεισε η ΕΡΤ ή αν θα κλείσει η αξιολόγηση.
Από το 2015 που έβαλε υποψηφιότητα λέει σταθερά τα ίδια: «Δεν ψηφίζουμε τίποτα, δεν συμφωνούμε σε τίποτα, εκλογές για να φύγουν!».
Εως τώρα, τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας μάλλον τον επιβεβαιώνουν, ενώ η κυβέρνηση βρίσκεται σε όλο και χειρότερη θέση. Μόνο αυτόχειρες λοιπόν αλλάζουν άλογο στη μέση του ποταμού.
Για να είμαι ειλικρινής, άλλωστε, ούτε έχω ακούσει κάποιον στη ΝΔ να εισηγείται πειστικά κάποια άλλη στρατηγική. Τζάμπα μαγκιές, ναι. Νταραβέρια, ναι. Στρατηγική, όχι.
Ξέρετε γιατί; Επειδή για ένα κόμμα εξουσίας δεν υπάρχει άλλη στρατηγική.
Χρειάζεται ένα σαφές και καθαρό στίγμα. Χρειάζεται να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών με το στίγμα αυτό. Και χρειάζεται να κάνει αφόρητη τη ζωή εκείνων που κατέχουν την εξουσία –αν θέλει να τους διαδεχτεί.
Απλά πράγματα.
Ιδίως αν έχει διαγνώσει ότι η κυβέρνηση θα κάνει τα πάντα προκειμένου να μείνει στην εξουσία. Και συνεπώς προσφέρεται να πληρώσει τον λογαριασμό ολόκληρο και ολομόναχη!
