Ανηφορίζοντας προς το επιβλητικό Κάστρο του Τούμπεα στο Τάλιν δεσπόζει μια βαριά πόρτα. Πριν από πολλές δεκαετίες προτού μετατραπεί σε τουριστικό αξιοθέατο, οι φύλακες της πόλης όταν έπεφτε η νύχτα την έκλειναν ερμητικά χωρίζοντας όχι μόνο την άνω με την κάτω πόλη αλλά κυρίως τους πλούσιους με τους φτωχούς. Χθες το βράδυ η φημισμένη πόρτα έκλεισε ξανά στην εσθονική πρωτεύουσα, τούτη τη φορά από τους έλληνες φύλακες. Η Εθνική Ελλάδας, παρά το στραπάτσο που υπέστη στην προκριματική φάση του Euro της Γαλλίας, απέδειξε ότι δεν υποβιβάστηκε (λόγω μιας κακής διετίας) στην κατηγορία των φτωχών συγγενών του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου αλλά παραμένει μεταξύ των ισχυρών και υπολογίσιμων δυνάμεων που νικούν ακόμη και στην κακή τους ημέρα. Διότι, κακά τα ψέματα, όπως και με την Κύπρο την περασμένη Παρασκευή έτσι και χθες η Εθνική ήταν κάκιστη απέναντι στην Εσθονία. Παρ’ όλα αυτά, κατόρθωσε να νικήσει 2-0 πετυχαίνοντας την τρίτη συνεχόμενη νίκη της στα προκριματικά για το Μουντιάλ της Ρωσίας, διατήρησε για δεύτερο σερί ματς μηδέν παθητικό στην άμυνα και περιμένει στις 13 Νοεμβρίου στο Γ. Καραϊσκάκης με την καλύτερη δυνατή ψυχολογία τη βασική αντίπαλό της Βοσνία και Ερζεγοβίνη (αν θεωρήσουμε ότι δύσκολα το Βέλγιο θα χάσει την πρώτη θέση) για να εξασφαλίσει διαφορά ασφαλείας. Αν μη τι άλλο, το σύνολο του γερμανού ομοσπονδιακού Μίχαελ Σκίμπε θύμισε στην αποτελεσματικότητα, στην αυταπάρνηση αλλά και στον κυνισμό που έχει στο παιχνίδι του τις απόλυτα επιτυχημένες ομάδες των προκατόχων Οτο Ρεχάγκελ και Φερνάντο Σάντος.

Η εκκίνηση της Εθνικής ήταν ιδανική καθώς προτού καλά καλά καθήσουν στις θέσεις τους οι θεατές στη μικρή αλλά σύγχρονη Α Λε Κοντ Αρένα, ο Τοροσίδης άνοιξε το σκορ. Μόλις στο 1′ και έπειτα από εκτέλεση κόρνερ του μασκοφόρου Μάνταλου, ο αρχηγός της Γαναλόλευκης έδωσε σημαντικό προβάδισμα με κεφαλιά. Δύο απρόοπτα όμως που συνέβησαν στο επόμενο δεκαπεντάλεπτο αποσυντόνισαν πλήρως το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Στο 7′ ο Παπασταθόπουλος αποχώρησε με πρόβλημα στον προσαγωγό και στο 16′ ο Τοροσίδης με ενοχλήσεις στη μέση. Τους αντικατέστησαν ο Ταχτσίδης και ο Οικονόμου, οι οποίοι έπαιξαν στις φυσικές θέσεις τους ως χαφ και στόπερ, αντιστοίχως. Εκείνος όμως που αποδείχθηκε κομβικός και υπερπολύτιμος ήταν ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο οποίος αν και στόπερ, αρχικά αγωνίστηκε ως αμυντικός μέσος, στη συνέχεια μετατοπίστηκε στο κέντρο της οπισθοφυλακής, προτού περάσει στο δεξί άκρο της άμυνας. Μέχρι το 60′ η Ελλάδα είχε τρομακτικό πρόβλημα στη δημιουργία και στην επιθετική ανάπτυξη καθώς οι Μήτρογλου, Μπακασέτας, Καρέλης και Μάνταλος ήταν άφαντοι, ενώ προβλήματα υπήρξαν και ανασταλτικά. Οι χαμηλού επιπέδου αλλά μαχητικοί και δραστήριοι Εσθονοί πατούσαν εύκολα την ελληνική περιοχή, δίχως όμως να κατορθώσουν να απειλήσουν χάρη στο εξαιρετικό παιχνίδι των Μανωλά, Παπαδόπουλου, Οικονόμου, Σταφυλίδη και Καρνέζη που αναχαίτιζαν επιτυχώς κάθε απειλή. Κι αφού οι Εσθονοί δεν εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία που τους δόθηκε, τους τιμώρησε ο Σταφυλίδης στο 60′ με μια θαυμάσια εκτέλεση φάουλ που κατέληξε στη δεξιά γωνία του Ακσαλου.

Εσθονία: Ακσαλου, Τενίστε (31′ Καμς), Καλάστε, Κλάβαν, Μπαράνοφ, Μετς, Ντμιτρίεφ (80′ Μοσνίκοφ), Λουτς (70′ Πούριε), Μαρίν, Βασίλιεφ, Ζενιόφ.

Ελλάδα: Καρνέζης, Τοροσίδης (18′ Οικονόμου), Σταφυλίδης, Μανωλάς, Παπασταθόπουλος (7′ Ταχτσίδης), Κυρ. Παπαδόπουλος, Μανιάτης (86′ Τζιόλης), Μάνταλος, Μπακασέτας, Καρέλης, Μήτρογλου.