Η χώρα βουλιάζει όλο και πιο βαθιά στον βούρκο της υπανάπτυξης και η κυβέρνηση επιδίδεται σε κινήσεις αντιπερισπασμού για να κουκουλώσει όπως όπως την καταστροφική της επέλαση. Η οικονομία παραπαίει και ό,τι έχει απομείνει όρθιο στα χρόνια της κρίσης κινδυνεύει να διαλυθεί από την κυβερνητική ανικανότητα, ενίοτε και σκοπιμότητα. Ενώ λοιπόν όλα κινούνται στο όριο, η κυβέρνηση επιλέγει τις σκιαμαχίες για τα τηλεοπτικά βοσκοτόπια, ενώ με απύθμενο θράσος και αφόρητες πιέσεις προσπαθεί να διατηρήσει τον έλεγχο στο αμαρτωλό μαγαζάκι της Τράπεζας Αττικής που συνδέεται με την απόπειρα του καθεστώτος να ελέγξει την ενημέρωση μέσα και από τη χρηματοδότησή της.

Σε αυτό το σκηνικό τρόμου και ενώ δεν θα έπρεπε να έχει μείνει λίθος επί λίθου, η ευρωπαϊκή αντιπολίτευση κινείται νωχελικά και συχνά ετεροκαθορίζεται, όταν δεν απολογείται κιόλας για τις αθλιότητες της κυβέρνησης. Η αλήθεια είναι ότι το ΠΑΣΟΚ για το κοινοβουλευτικό του μέγεθος δείχνει πιο γρήγορα αντανακλαστικά, αν και συχνά βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Βεβαίως προκαλεί άλλες απογοητεύσεις από την αδυναμία να βρεθεί επιτέλους η κοινή πορεία με τις άλλες δυνάμεις για την Κεντροαριστερά, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Ο Σταύρος Θεοδωράκης, αν και δημοσκοπικά καταρρέει, δεν μασάει τα λόγια του και λαμβάνει καθαρές θέσεις στα θέματα που προκύπτουν χωρίς υπεκφυγές.

Η ΝΔ που ως αξιωματική αντιπολίτευση οφείλει να σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος της αντιπαράθεσης με το φαύλο καθεστώς φαίνεται πως πατάει τα κορδόνια της. Αμαρτίες του παρελθόντος εμπλέκονται με φοβίες που μεγεθύνονται από πρόσωπα μέτριων δυνατοτήτων που δεν μπορούν να αναδείξουν πειστικό λόγο του κόμματος. Το χειρότερο είναι ότι ενώ υποχρέωσή τους είναι να κάνουν αντιπολίτευση, συχνά βρίσκονται απολογούμενοι, λες και είναι αυτοί που κυβερνούν. Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει να απαλλαγεί από τις παλινωδίες και τις άσκοπες ενδοσκοπήσεις, οφείλει να παραμερίσει εκείνους που προκαλούν αστάθεια και τον εκθέτουν.

Δεν μπορεί αυτός που καθάρισε με το εσωκομματικό πεδίο στην κούρσα της ανάδειξής του στην ηγεσία να αποδέχεται τις μετριότητες, ενίοτε και αχρήστους, για να μη χαλάσει καρδιές.