Δεν χρειάζονται πολλά για να συμβεί το θαύμα: να βγει η πόλη από το γκρίζο όπου την έχει καταδικάσει η δήθεν πρόοδος. Αρκεί η άνοιξη. Οπου ακόμη δεν έχει εξοριστεί το χώμα: στα εγκαταλειμμένα νεοκλασικά, στα μετέωρα κεραμίδια, στους ετοιμόρροπους τοίχους –που ούτε αυτοί γλίτωσαν από τη βάρβαρη μανία των γκραφίτι -, σε απόμερες γωνίες, στα αρχαία μνημεία προβάλλει το πράσινο άλλοτε δειλά κι άλλοτε με θάρρος. Πολύχρωμα ανθάκια ταπεινά κι άλλα που υψώνουν το ανάστημά τους στο πείσμα των καιρών. Τα δέντρα φουντώνουν, σπουργίτες και κοτσύφια προσπαθούν ν’ ακουστούν. Οι νεραντζιές, οι ντίβες των αθηναϊκών δρόμων, ανθίζουν. Οι λευκοί ανθοί τους με το νηπενθές άρωμά τους μαστουρώνουν τους πάντες, εξουδετερώνουν καυσαέρια, χημικά, ρύπους. Δεν χρειάζονται πολλά. Αρκεί να πιστέψουμε τον στίχο του Ελύτη: «Από ένα τίποτα γίνεται ο παράδεισος».

Η στήλη «Μπιλιέτο» θα επανέρχεται σε τακτά χρονικά διαστήματα με διαφορετική λέξη κάθε φορά και με διαφορετικά πρόσωπα να τη σχολιάζουν.

Επιμέλεια

Θανάσης Θ. Νιάρχος