Η σπουδαιότητα της άνοιξης δεν αμφισβητείται. Κάπου την έχουμε ξεχωρίσει συνδέοντάς την με την έκρηξη της φύσης και την ανανέωση της σκέψης. Εποχή των ερώτων και της κόκκινης παπαρούνας. Εποχή ανάτασης της διάθεσής μας και εποχή που απαραίτητα συμπεριλαμβάνει την ανάσταση. Εποχή που τείνει να λησμονείται και να χρησιμοποιείται μόνο για ημερολογιακές ανάγκες αγνοώντας το κάλεσμα των τιτιβισμάτων και την ευωδιά και τα χρώματα της πλήρους ανθοφορίας.

Μας αναγκάζουν να την λησμονούμε προβάλλοντας θλιβερές προτεραιότητες.

Δεν θα μπορούσε ο λασπότοπος της Ειδομένης για παράδειγμα να καταστεί ένα ανοιξιάτικο λιβάδι την επόμενη άνοιξη; Και φυσικά θα μπορούσε αν αφήναμε τη φύση αβίαστη να επιλέξει το έργο της και τις υπάρξεις της να χρησιμοποιήσουν τη λογική τους.

Η άνοιξη υπάρχει, είναι τριγύρω μας, μπορούμε να τη γευθούμε, αρκεί να την αναζητήσουμε.

Στη στήλη «Μπιλιέτο» σημαντικά πρόσωπα σχολιάζουν μια λέξη από την επικαιρότητα.

Επιμέλεια

Θανάσης Θ. Νιάρχος

Τελευταία Νέα