Είναι άδικο το blame game εναντίον της Ελλάδας ήταν η πρώτη αντίδραση του Γιώργου Μουζάλα στις προειδοποιήσεις για προσωρινή αναστολή της συμμετοχής της Ελλάδας στη ζώνη Σένγκεν. Ακολούθησαν σκοτεινές θεωρίες συνωμοσίας για ξένα κέντρα που απεργάζονται την αποβολή της χώρας από τη Σένγκεν, προκειμένου να μείνουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα οι τζιχαντιστές και να μην πραγματοποιηθεί η απειλή του Πάνου Καμμένου να τους στείλει στην Ευρώπη.

Μπορεί η παρούσα κριτική να είναι άδικη, αφού επιτέλους η Ελλάδα τρέχει για να οργανώσει τα κέντρα υποδοχής για τα οποία η ίδια δεσμεύθηκε στις 26 Οκτωβρίου. Ομως, η κριτική δεν είναι καθόλου άδικη για τη γενικότερη ολιγωρία που επιδείχθηκε τους προηγούμενους μήνες (το σύνδρομο της Τασίας Χριστοδουλοπούλου). Η μεταναστευτική πολιτική κινήθηκε στην εξής απλή λογική: τους αφήνουμε όλους να περάσουν και αφού τους λιάσουμε στην Ομόνοια, τους στέλνουμε στα σύνορα για να κυνηγήσουν το όνειρό τους στην Κεντρική και τη Βόρεια Ευρώπη.

Τα καμπανάκια για τη φύλαξη των συνόρων είχαν χτυπήσει από τις αρχές του καλοκαιριού. Αλλά εδώ ζούσαμε στον αστερισμό του δημοψηφίσματος. Συν τοις άλλοις, δεν θέλαμε διεθνείς συνοριοφύλακες, ειδικά στα σύνορα με την ΠΓΔΜ. Η άρνηση αυτή και όσες ακολούθησαν ήταν για πολλούς Ευρωπαίους ακόμη μια απόδειξη του ελληνικού παράδοξου: ένα μείγμα κακής διαχείρισης, συναισθηματισμού και υπερβολικής περηφάνιας για να ζητηθεί βοήθεια στα σύνορα.

Η κυβέρνηση κατάλαβε, έστω και αργά, ότι το θέμα είναι σοβαρό. Συνειδητοποίησε ότι η συνδρομή της Frontex δεν είναι ντροπή. Οχι μόνο επειδή μπορεί να φυλάξει τα σύνορα πιο αποτελεσματικά. Αλλά επειδή η αξιοποίηση υπαλλήλων της για την ταυτοποίηση και την καταγραφή των εισερχομένων από το Αιγαίο για τους Ευρωπαίους αποτελεί διασφάλιση της αξιοπιστίας της διαδικασίας, την οποία, όπως το θέτουν ευγενικά, θεωρούν «πολιτικά ευπαθή…».

Για την κυβέρνηση είναι η εγγύηση ότι ο επόμενος τζιχαντιστής που μπορεί να διαπιστωθεί ότι πέρασε από την Ελλάδα, πλέον δεν θα είναι δικό μας πρόβλημα. Κοινώς, θα μπορεί να φορτωθεί σε αβλεψία της Frontex.

Υποτίθεται ότι ο κίνδυνος αναστολής της Σένγκεν για την Ελλάδα απομακρύνθηκε. Αλλά οι πιέσεις δεν θα σταματήσουν. Στον νέο κανονισμό της Frontex και στις προτάσεις για την ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή και Ακτοφυλακή που θα παρουσιαστούν στα μέσα Δεκεμβρίου, οι Γερμανοί και οι Γάλλοι σκέφτονται να εισάγουν πρόβλεψη σύμφωνα με την οποία η ευρωπαϊκή ομάδα κρούσης θα μπορεί να παρέμβει για να προστατεύσει τα σύνορα μιας ευρωπαϊκής χώρας, ακόμη και χωρίς να ζητηθεί από την ίδια.

Με απλά λόγια, την επόμενη φορά που η Ελλάδα θα κάνει τα στραβά μάτια επειδή δεν συνεργάζεται ο ένας ή ο άλλος υπουργός ή λόγω της αριστερής ευαισθησίας της, η ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή και Ακτοφυλακή ενδέχεται να μπορεί να αναλαμβάνει δράση με απλή πλειοψηφία των «28».

Δεν φταίμε εμείς που έχουμε τόση έκταση θαλασσίων συνόρων. Ομως, βρισκόμαστε πάλι στη λάθος πλευρά μιας κρίσης που ξεπερνά και εμάς και την Ευρώπη. Η χώρα έχει μείνει απελπιστικά μόνη. Μοιάζει σαν να έπαιξε τρίλιζα οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως και να μην της βγήκε καμία κίνηση.

Τελευταία Νέα