Οχι, ο Φου Μαντσού δεν έφτιαξε συγκρότημα με στόχο να κυριεύσει τον κόσμο με τη ροκ – αν και αυτή ήταν η τελευταία σκηνή της τελευταίας ταινίας του Πίτερ Σέλερς. Τα παιδιά (ηλικιακά όχι και τόσο πλέον, με 25 χρόνια καριέρας στην πλάτη τους, αλλά σίγουρα την ενέργειά τους στα λάιβ θα τη ζήλευαν πολλοί) είναι από το Αμέρικα και (μάλλον) δεν έχουν καμιά συγγένεια με τη διαβολική ιδιοφυΐα που επινόησε ο συγγραφέας Σαξ Ρόμερ.

Με 11 δίσκους στο ζωνάρι τους, οι Καλιφορνέζοι αποτελούν πλέον σημείο αναφοράς για το stoner rock και όχι μόνο. Βάζοντας και μπόλικη βαβούρα, έχουν φτιάξει τον δικό τους χαρακτηριστικό ήχο, μαζί με μια δόση τρέλας.

Το «Squash that fly» είναι από το έβδομο άλμπουμ τους («California crossing», 2001) είναι ανεβαστικό και γκρουβάτο και από τα λίγα τραγούδια τους που έχουν βιντεοκλίπ. Αλλά φροντίζουν να αξίζει τον κόπο (μην κοιτάτε την ποιότητα του βίντεο – πάλι καλά που έχει καλό ήχο – δώστε σημασία στο κόνσεπτ).

Βλέποντας και ακούγοντάς τους πάντως μέχρι και σήμερα – και ιδιαίτερα τον Σκοτ Χιλ, φρόντμαν και το μοναδικό από τα πρώτα πρώτα μέλη του συγκροτήματος, που τελευταία φαίνεται ότι έχει αρχίσει να μεγαλώνει – μοιάζει να έχουν βρει κάποια άκρη για το ελιξίριο της νεότητας. Μωρέ μπας και έγινε πραγματικότητα το σχέδιο του Πίτερ Σέλερς / Φου Μαντσού και έφτιαξε τελικά τη ροκ μπάντα του;..