Σήμερα έφυγε σε ηλικία 89 ετών ο Βασιλιάς των Μπλουζ, ο B.B. Κing. Βουίζει ο τόπος με πληροφορίες για τη ζωή και το θάνατό του, παντού θλίψη για την απώλεια του ανθρώπου που όρισε τα μπλουζ και δίδαξε και επηρέασε γενιές καλλιτεχνών (βλ. Έρικ Κλάπτον, Κιθ Ρίτσαρντς, Τζίμι Χέντριξ, Τζο Μποναμάσα, Τζον Μάιερ και αμέτρητους άλλους). Δεν μπορώ να κάνω τη διαφορά και να τον προσπεράσω έτσι απλά…

Ο άνθρωπος που, όπως εξομολογήθηκε στην αυτοβιογραφία του, το μόνο που ήθελε ήταν να «φορέσω στην κιθάρα μου ανθρώπινα συναισθήματα», ξεκίνησε δουλεύοντας σε φυτείες στο Μισισίπι για να καταλήξει μετά από 80 χρόνια να έχει μια κινηματογραφική έπαυλη στο Λας Βέγκας. Στην πορεία αυτή, ο Riley B. King (το Β. δε σημαίνει απολύτως τίποτα) έγινε Blues Boy King και μετά κατέληξε στο Β.Β. King που κράτησε μέχρι τον θάνατό του και το οποίο έγινε συνώνυμο των μπλουζ.

Οι πληροφορίες είναι πολλές, οι ιστορίες ακόμη περισσότερες – και δεν τελειώνουν. Από πλευράς μου, ελάχιστος φόρος τιμής το «The thrill is gone» ζωντανά από το Crossroads Festival του 2010 στο Σικάγο, μαζί με Ερικ Κλάπτον, Τζίμι Βον, Ρόμπερτ Κρέι και άλλους επί σκηνής.

Και δανειζόμενος έναν στίχο του Νιλ Γιανγκ, «The King is gone but he’s not forgotten»…

Τελευταία Νέα