«Ταξίδι είναι το όνομα μιας σύγχρονης ασθένειας που βγήκε εκτός ελέγχου από τη δεκαετία του ’50 και έκτοτε επεκτείνεται. Η ασθένεια –το επιστημονικό όνομα της οποίας είναι Travelitis furiosus –μεταδίδεται μέσω ενός μικροβίου που ονομάζεται ευημερία». Η παρατήρηση του σατιρικού ούγγρου συγγραφέα Γκέοργκ Μίκες δίνει το έναυσμα για τη διατύπωση μιας ερώτησης: Είναι ο τουρισμός μια δύναμη που κινεί τον κόσμο;

Διεθνώς υπάρχει μια σιωπηρή συναίνεση ότι οι τομείς της ενέργειας, του πετρελαίου, των οικονομικών, της επιστήμης και της γεωργίας είναι οι πιο σημαντικοί για την ανάπτυξη μιας χώρας. Κανείς δεν συμπεριλαμβάνει στον τομέα αυτόν τον τουρισμό. Με εξαίρεση τη Γαλλία. Οι Γάλλοι με τα περισσότερα από 365 είδη τυριών (ένα για κάθε μέρα του χρόνου) και τα 9,3 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως στο Μουσείο του Λούβρου (παγκόσμιο ρεκόρ για μουσεία) κερδίζουν –χρόνος μπαίνει, χρόνος βγαίνει –τον τίτλο της χώρας με τους περισσότερους τουρίστες παγκοσμίως. Το 2013 την επισκέφθηκαν 83 εκατομμύρια ξένοι πολίτες. Ακολουθούν οι ΗΠΑ, η Ισπανία, η Κίνα και η Ιταλία.

Η δημοσιογράφος Ελίζαμπεθ Μπέκερ, που εργαζόταν επί χρόνια στους «New York Times», κυκλοφόρησε πριν από δύο χρόνια το βιβλίο της «Υπερπλήρης: Οι εκρηκτικές μπίζνες του τουρισμού και των ταξιδιών». Εξηγεί πως οι κυβερνήσεις δεν κατανοούν τι έχουν στα χέρια τους και φέρνει ως παράδειγμα την υπερβολική οικοδόμηση σε διάφορα παραλιακά μέρη της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας ή ακόμα και της γαλλικής Κυανής Ακτής, την καταστροφή του ιστορικού κέντρου του Πεκίνου από τον Μάο και του περίφημου Δρόμου του Μεταξιού, το γκρέμισμα ιστορικών παραδοσιακών γειτονιών γύρω από το κέντρο της Μέκκας για να φτιαχθούν χυδαία εμπορικά κέντρα, την αποξήρανση του αρχαιολογικού χώρου στο Ανγκορ της Καμπότζης για να τροφοδοτηθούν με νερό τα γύρω ξενοδοχεία, γεγονός που απειλεί θεμέλια πολλών ναών. «Πολλά έχουν διαλυθεί» εξηγεί η Μπέκερ. «Οι Γάλλοι ήταν οι πιο προσεκτικοί. Η Γαλλία είναι η πρώτη χώρα που κατανόησε βαθιά τη μεγάλη σημασία του τουρισμού για το μέλλον της».

Διακοπές. Αυτή η μαγική λέξη έδωσε άλλη τροπή στην παγκόσμια ταξιδιωτική βιομηχανία. Από το 1936 όταν ο πρώτος σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Γαλλίας Λέον Μπλουμ καθιέρωσε νομοθετικά τις δεκαπενθήμερες πληρωμένες διακοπές για όλους έως πιο πρόσφατα, όπως το 2000, όταν η κινεζική κυβέρνηση καθιέρωσε πληρωμένες διακοπές για τις λεγόμενες Χρυσές Εβδομάδες (την κινεζική Πρωτοχρονιά στα τέλη Ιανουαρίου και την εθνική εορτή τον Οκτώβριο), ο τουρισμός έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις.

Δύο μεγάλες επαναστάσεις βλέπουμε σήμερα: στην τεχνολογία και στα ταξίδια. Το 2014 οι τουρίστες που ταξίδεψαν στο εξωτερικό έφθασαν τα 1,136 δισεκατομμύρια. Το 1950 ήταν μόλις 22 εκατομμύρια. Σήμερα ένας στους επτά κατοίκους του πλανήτη κάνει διεθνή ταξίδια.

Τελευταία Νέα