Πριν από 26 χρόνια, είδαμε στους κινηματογράφους τον Μάικλ Τζ. Φοξ να ταξιδεύει στο μέλλον με ένα αυτοκίνητο-χρονομηχανή. Η ταινία ήταν το «Επιστροφή στο μέλλον 2» και ο προορισμός του πρωταγωνιστή ήταν το μακρινό 2015. Ενας κόσμος γεμάτος από ιπτάμενα αυτοκίνητα, ρομπότ που βάζουν βενζίνη, αιωρούμενα σκέιτμπορντ (χόβερμπορντ τα αποκαλούσαν στην ταινία), κινηματογράφους με ολογράμματα, βιντεοκλήσεις, καθώς και μερικά από τα πιο ντροπιαστικά ρούχα που θα μπορούσε να φορέσει άνθρωπος.
Πόσο έξω έπεσε η φαντασία του σεναριογράφου Μπομπ Γκέιλ και του σκηνοθέτη Ρόμπερτ Ζεμέκις; Οχι πολύ, είναι η απάντηση. Εντάξει, δεν πέτυχαν τα ιπτάμενα αυτοκίνητα. Τα ρομπότ χρησιμοποιούνται σε πολλούς τομείς, αλλά όχι ακόμη στην BP της γειτονιάς. Η μόδα είναι πάντα απρόβλεπτη. Οι βιντεοκλήσεις όμως όχι μόνο βγήκαν αληθινές, αλλά εφαρμογές όπως το Skype και το Facetime είναι πολύ πιο προχωρημένες από την αντίστοιχη της ταινίας. Τα ολογράμματα μπορεί ακόμη να μην κάνουν καριέρα στο σινεμά, αλλά σίγουρα μπορούν να δώσουν συναυλίες (έχουμε ήδη δει τον Tupac και τον Μάικλ Τζάκσον, ενώ εκείνο της Γουίντεϊ Χιούστον έχει «κολλήσει» στα δικαστήρια). Οσο για τα χόβερμπορντ, καλομελέτα κι έρχονται. Η εταιρία Hendo Hover κατασκεύασε ένα πρωτότυπο, το έδωσε στον θρύλο του σκέιτμπορντ Τόνι Χοκ για δοκιμή, ζήτησε μέσω του Kickstarter 250.000 δολάρια για να ξεκινήσει την παραγωγή και στις 15 του περασμένου Δεκέμβρη που έληξε η καμπάνια το συγκεντρωμένο ποσό ήταν 510.590 δολάρια. Το μέλλον (του 1989, τουλάχιστον) είναι ήδη εδώ!