Τις τελευταίες ήμερες έγινε μια ακόμη προσπάθεια –«στη ζούλα», όπως γίνονται πάντα οι «καλές δουλειές» στη Βουλή –να κουτσουρευτεί, ώστε σταδιακά να καταργηθεί, η Διαύγεια. Το σύστημα που υποχρεώνει το Δημόσιο να ανακοινώνει κάθε δαπάνη του ώς το τελευταίο ευρώ. Φαινομενικά, ήταν μια «αθώα» ρύθμιση με τη μορφή διάταξης σε άσχετο νομοσχέδιο –κι αυτό κλασική πατέντα, για να μην παίρνει είδηση κανείς τι ακριβώς νομοθετείται.

Καμιά πρωτοτυπία. Το ίδιο κόλπο έκαναν παλαιότερα και οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ με τον Νόμο Πεπονή για τις προσλήψεις, που τους έκοβε τα χέρια καθώς δεν μπορούσαν να βολέψουν τους ψηφοφόρους τους. Δεν επιχείρησαν να τον καταργήσουν ευθέως, αλλά άρχισαν να περιορίζουν το πεδίο εφαρμογής του. Αφού εν τω μεταξύ, με τη συνδρομή τους, ο Πεπονής δεν εξελέγη βουλευτής και βγήκε από τη μέση.

Αυτό προσπαθεί να κάνει και η σημερινή κυβέρνηση και θα το κατάφερνε χωρίς τον Γιάννη Ραγκούση. Η Διαύγεια είναι περισσότερο δικής του έμπνευσης και λιγότερο αποτέλεσμα της άναρχης νεωτερικής ορμής του νεοπαπανδρεϊσμού. Γι’ αυτό άλλωστε, ως νομοθέτημα, είναι λιτό και εφαρμόσιμο. Χωρίς ουρές σε υπουργικές αποφάσεις και Προεδρικά Διατάγματα και χωρίς να υιοθετεί τη μέθοδο του «κατ’ εξαίρεσιν» –άλλη ευρεσιτεχνία για να μην ισχύουν οι νόμοι χωρίς να καταργηθούν.

Ο Ραγκούσης έφυγε από την κυβέρνηση, έφυγε και από το ΠΑΣΟΚ, αλλά από την Πάρο αντιδρά σαν ένα είδος Κέρβερου για όσα νομοθέτησε. Κανείς πρώην υπουργός δεν είχε τόση ευαισθησία στις απόπειρες να καταργηθούν ή να αλλοιωθούν νόμοι που άφησε πίσω του –από την ιθαγένεια και την Αυτοδιοίκηση ώς τη διαφάνεια των εκλογικών δαπανών. Ενίοτε αντιδρά και για νόμους που δεν πρόλαβε να ψηφίσει, όπως το εκλογικό νομοσχέδιο που έφτασε ώς τη Βουλή και ξεχάστηκε…

Ο πρώην υπουργός κάθεται με το τουφέκι και όταν διαπιστώνει κυβερνητικές πονηριές απέναντι σε ορισμένα εκσυγχρονιστικά κεκτημένα, ρίχνει στο ψαχνό και στους γαλάζιους και στους πράσινους αδιακρίτως –προφανώς το ίδιο θα κάνει με τους συριζαίους. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τοποθετήθηκε στη διαμάχη με την κυβέρνηση –που την ανάγκασε να αποσύρει την ύποπτη διάταξη. Ετσι μένει μετέωρο αν στην Κουμουνδούρου θεωρούν και τη Διαύγεια «μνημονιακό» νόμο. Δηλαδή αν παραβλέπουν την ουσία του και προτίθενται να τον καταργήσουν –παρότι όπως έλεγε ο Μοντεσκιέ: «Δεν μπορεί κάτι να είναι απαραίτητα σωστό επειδή είναι νόμος. Πρέπει να είναι, όμως, νόμος αν είναι σωστό».