«Η σημαία-χάρτης της “Μεγάλης Αλβανίας” που προκάλεσε φρίκη στους υπόλοιπους εθνικιστές των Βαλκανίων περιλαμβάνει τα τέσσερα αλβανικά – οθωμανικά βιλαέτια (της Σκόντρας, του Κοσόβου, των Ιωαννίνων και των Σκοπίων). Ηταν ο μείζων στόχος των Αλβανών (που είχαν συγκροτήσει κράτος από το 1912 υπό τον Ισμαήλ Κεμάλ Βλόρα) στο Συνέδριο της Ειρήνης των Παρισίων το 1919. Ο στόχος αυτός δεν επιτεύχθηκε και το αλβανικό κράτος περιορίστηκε σε μόλις δύο παλιά οθωμανικά βιλαέτια. Η διεκδίκηση των εδαφών που δεν προσαρτήθηκαν στο αλβανικό κράτος υπήρξε έκτοτε ο “αλυτρωτικός” στόχος των αλβανών εθνικιστών».
Τα παραπάνω επισημαίνει ο καθηγητής Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Στέφανος Παπαγεωργίου, ο οποίος προσθέτει ότι «ανάλογοι χάρτες υπάρχουν σε όλες τις βαλκανικές χώρες εδώ και πολλές δεκαετίες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας». Ακόμα και αν δεν βγαίνουν στα γήπεδα με την πρώτη ευκαιρία, ο καθηγητής επισημαίνει ότι ο εθνικισμός, που αναζωπυρώθηκε έπειτα από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα και αποδεικνύεται ακατασίγαστος στην περιοχή των ελληνικών μειονοτικών χωριών στη Δερβιτσάνη, δεν υφέρπει μόνο στην Αλβανία, αλλά σε όλα τα Βαλκάνια. Και είναι πάντα φανατικός, εχθρός του διαφορετικού, επεκτατικός, ανορθολογικός, βίαιος.
Γιατί τόσο καθυστέρηση στα Βαλκάνια; Διότι το κομμουνιστικό παρελθόν τους μάλλον υπέθαλψε και γιγάντωσε τους εθνικισμούς. Το μεγαλύτερο επεισόδιό του, η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, με την επίθεση του Μιλόσεβιτς κατά του Σαράγεβο και τη δολοφονία 8.000 Βόσνιων Μουσουλμάνων στη Σρεμπρένιτσα δεν ήταν το μόνο. Μικρότερης έντασης, αλλά όχι ανώδυνη, ήταν η διαμάχη της Σερβίας με την Κροατία και τη Σλοβενία. Τέλος, η προσπάθεια σερβικής κατοχής στο Κόσοβο οδήγησε σε βομβαρδισμό του Βελιγραδίου και στην αναζωπύρωση της ιδέας περί ανασύστασης της Μεγάλης Αλβανίας. Από την εθνικιστική υστερία δεν έχει περάσει αλώβητη ούτε η Ελλάδα. Από τα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό, τις φήμες για μοιρασιά της πΓΔΜ της Μακεδονίας μεταξύ Ελλάδας και Σερβίας, την αδιερεύνητη υπόθεση με τις δολοφονίες δύο αλβανών φρουρών από την ακροδεξιά τρομοκρατική οργάνωση ΜΑΒΗ το 1994 μέχρι την εμπλοκή μας στο φιάσκο Οτζαλάν και το τρομακτικό εκλογικό ποσοστό της Χρυσής Αυγής, όλα αποδεικνύουν ότι ο εθνικισμός δεν είναι φαινόμενο που το σύστημα έχει εξοβελίσει. Αν δεν το πιστεύετε, ρωτήστε επ’ αυτού και τον Τάκη Μπαλτάκο.
