Την περασμένη Τρίτη ο Βαγγέλης Βενιζέλος εγκαινίασε τη διαδικασία για την ίδρυση της «Δημοκρατικής Παράταξης», σε έναν μικρό κύκλο γνωστών και αγνώστων παραγόντων –που λογικά θα είναι και η ηγετική ομάδα. Αλλά τελικά μάλλον δημιούργησε νέα ερωτήματα, παρά απάντησε σε όσα έχουν δημιουργηθεί ήδη.

Ποιοι ήταν αυτοί που μετείχαν στη σύσκεψη –για την ακρίβεια τι αντιπροσώπευαν; Ο Βενιζέλος ήταν το ΠΑΣΟΚ –δηλαδή ένα υπαρκτό κόμμα, το οποίο στις εκλογές του 2012 πήρε πάνω από 12%. Οι άλλοι λοιποί πού μετρήθηκαν; Στις ευρωεκλογές, όπου χάθηκε το 33% αυτού του ποσοστού;

Τι ακριβώς θα είναι αυτό που ετοιμάζουν; Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ συν κάτι φίλους; Συνέλευση της Ελιάς με επιπλέον… τον Λυκούδη; Πώς θα προκύψουν οι σύνεδροι αφού μιλάμε για συνέδριο; Με αρχαιρεσίες στις οργανώσεις βάσης –που δεν υπάρχουν –όπως συμβαίνει στα κανονικά συνέδρια; Με ατομικές προκλήσεις –τιμής ένεκεν;

Τι θα γίνει αν επιμείνουν όσοι προτιμούν να προηγηθεί συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και εκεί να ληφθούν οι αποφάσεις για το μέλλον του, όπως είναι δημοκρατικό και πιο λογικό; Θα αποκλειστούν από τις διαδικασίες; Ειδικά αν δεν πάνε ο Παπανδρέου και άλλοι θα εκληφθεί ως διάσπαση του ΠΑΣΟΚ; Και τι θα συμβεί με το σημερινό ΠΑΣΟΚ στη συνέχεια; Θα κλείσει με διαταγή του προέδρου του; Και τις οικονομικές υποχρεώσεις του ποιος θα τις αναλάβει; Οι παλιοί πρόεδροι; Το νέο κόμμα;

Τελικά τι θα είναι η «Δημοκρατική Παράταξη»; Εκλογικό σχήμα όπως η Ελιά; Κανονικό κόμμα με δομή, όργανα και οργανώσεις; Αν είναι το δεύτερο δεν θα πρέπει σε αυτό το συνέδριο, εκτός από τις πολιτικές θέσεις, να εκλέξουν και αρχηγό; Θα κρατήσουν τον αρχηγό ενός κόμματος που δεν θα υπάρχει; Και αν καταλήξουν στον Βενιζέλο αυτοδικαίως, το σχήμα γύρω του θα μείνει ως έχει –π.χ. με τον Πρωτόπαπα οιονεί Νο2 –ή έχουν κατά νου νέα πρόσωπα;

Απαντήσεις δεν υπάρχουν. Αλλά μπορεί και να μη χρειάζονται. Σε αυτήν την περίπτωση τα λέει όλα η ατάκα του Ιονέσκο: «Δεν είναι η απάντηση που μας διαφωτίζει, αλλά η ερώτηση».