Νεότερα από το κυβερνητικό μέτωπο. Πρώτα διάβασαν τις δηλώσεις. «Ανάμεσα σε αυτά που είπε ο κ. Μητσοτάκης και σε αυτά που είπε η κυρία Δούρου, τάσσομαι αναφανδόν υπέρ αυτών που είπε η κυρία Δούρου. Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν θα γίνουν απολύσεις, αφού δεν προβλέπονται από τις συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας». Πολλά λόγια και ακόμη περισσότερα υπονοούμενα.

Στη συνεχεία ξενύχτησαν ρωτώντας αν υπάρχει στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ με το όνομα Ντινόπουλος. Αργύρης Ντινόπουλος. Τον μόνο που βρήκαν με αυτά τα στοιχεία είναι ένας δικός τους, που είναι μάλιστα υπουργός Εσωτερικών. Εκεί άρχισαν να κόβουν φλέβες…

Να το σοβαρέψουμε. Η δημόσια αντίθεση του υπουργού Εσωτερικών στους χειρισμούς του Κυριάκου Μητσοτάκη στα θέματα που τον έχουν φέρει σε ευθεία αντιπαράθεση με την περιφερειάρχη Αττικής υπερβαίνει την κοινή λογική.

Πώς είναι δυνατόν μια κυβέρνηση να ασκεί, διά του αρμόδιου υπουργού, μια συγκεκριμένη πολιτική σε ένα θέμα και ξαφνικά ένας άλλος υπουργός να λέει διαφορετικά πράγματα; Και επειδή και αυτός ο άλλος υπουργός είναι εξίσου μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου, πώς είναι δυνατόν μια κυβέρνηση σε ένα θέμα αιχμής να εμφανίζεται με δύο γραμμές;

Το πρώτο πλήγμα που επέφερε στο καταταλαιπωρημένο κυβερνητικό προφίλ ο Ντινόπουλος είναι ότι επιβεβαίωσε όσους είχαν προβλέψει ότι η ανάθεση υπουργείων στους παραθυράτους και στους λαϊκιστές της ΝΔ δεν θα ωφελήσει την κυβερνητική προσπάθεια.

Το δεύτερο είναι ότι στο θέμα της σύγκρουσης ανάμεσα στον Μητσοτάκη και στη Δούρου ο υπουργός Εσωτερικών αποδυνάμωσε την επιχειρηματολογία του συναδέλφου του και όχι της πολιτικής αντιπάλου τους. Οτι στη Β’ Αθήνας δεν είναι η Δούρου αυτή που μπορεί να του πάρει ψηφοφόρους μάλλον δεν είναι επαρκής δικαιολογία.

Και το τρίτο πλήγμα είναι ότι έριξε κι άλλο νερό στον μύλο όσων Ευρωπαίων εκτιμούν ότι η μισή κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι είναι προσηλωμένη στους στόχους του προγράμματος προσαρμογής και στις μεταρρυθμίσεις και η άλλη μισή ψάχνει ευκαιρία να κατεδαφίσει ό,τι έγινε έως τώρα.

Οι δεύτεροι, ενώ μπήκαν στην κυβέρνηση για να την ωφελήσουν, μάλλον τη βλάπτουν περισσότερο, όπως προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις, και πλέον γίνονται βαρίδια. Ενώ μετέχουν σε ένα σχήμα που έχει διακηρυγμένη πολιτική, πρακτικά την υπονομεύουν, και όταν ερωτώνται δημοσίως γι’ αυτή την πολιτική απαντούν όπως ο γάλλος κωμικός Ρενέ Κολίς (1944-1986): «Δεν είμαι ούτε υπέρ ούτε κατά –εντελώς το αντίθετο»

Τελευταία Νέα