Εντάξει, η πολιτική δεν είναι σαν το ποδόσφαιρο, αλλά πώς θα φαινόταν τώρα που ο Ολυμπιακός πέρασε στις 16 του Τσάμπιονς Λινγκ να βγάλει μια ανακοίνωση ο Παναθηναϊκός και να τον καταγγέλλει γι’ αυτό; Δεν θα ήταν πιο κερδισμένος –ο ΠΑΟ –αν περιοριζόταν σε μια αντίδραση του τύπου «εμείς έχουμε τις διαφορές με τους γαύρους, αλλά τους ευχόμαστε καλή επιτυχία στην Ευρώπη»;

Η πολιτική δεν είναι σαν το ποδόσφαιρο, γιατί το ποδόσφαιρο έχει κανόνες τους οποίους δεν έχει η πολιτική σε κάποιες περιπτώσεις. Στην περίπτωση, π.χ., της αντίδρασης της ΝΔ, μετά την επίσημη ανακήρυξη της υποψηφιότητας του Αλέξη Τσίπρα από την Ευρωπαϊκή Αριστερά για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν.

Μόνο τυφλοί δεν βλέπουν ότι το χρίσμα είναι τιμητικό. Η υποψηφιότητα ωφελεί τον ίδιο και σίγουρα δεν βλάπτει τη χώρα –αντίθετα, τονίζει τη διεθνή παρουσία της. Ώς τον Μάιο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο τραπέζι πίστα στον ευρωπαϊκό χώρο. Θα ασχολούνται μαζί του τα διεθνή μίντια, θα μετέχει σε πάνελ και σε ντιμπέιτ με τους άλλους υποψηφίους, θα έχει προνομιακή επαφή με κοινοτικούς παράγοντες –δεν ήταν άσχετη η συνάντηση με τον Ολι Ρεν –και θα είναι πολύφερνη νύφη στις μετεκλογικές διεργασίες στο Ευρωκοινοβούλιο και στη συγκρότηση των νέων κοινοτικών οργάνων, ιδίως της Κομισιόν.

Φυσικά σε αυτήν την υπερέκθεσή του στον δημόσιο ευρωπαϊκό χώρο θα κρίνεται διαρκώς. Μπορεί να αποκτήσει συμπάθειες, αλλά μπορεί να γίνει και ρεζίλι. Ετσι είναι το ευρωπαϊκό παιχνίδι, έτσι θα παιχτεί. Και είναι απορίας άξιον γιατί ένα κατ’ εξοχήν ευρωπαϊκό κόμμα σαν τη ΝΔ διάλεξε τον ζηλόφθονο ρόλο της κακής συννυφάδας. Και αν δεν υπάρχουν θέματα για να κατηγορήσει κανείς τον Αλέξη…

Η παρουσία στο κέντρο του προεκλογικού γηπέδου της Ευρώπης δεν αναιρεί τους προβληματισμούς για την ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει, αν θα έχει την ευκαιρία, για την έλλειψη ρεαλιστικών προτάσεων, για τη διατήρηση μιας σκληρής αντιευρωπαϊκής τάσης στους κόλπους του ή ακόμη και για τις χύμα στο κύμα αντιδράσεις των στελεχών του σε τρέχουσες πολιτικές υποθέσεις.

Αν θέλει λοιπόν η ΝΔ να κλιμακώσει τη σύγκρουση με τον βασικό της αντίπαλο, ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν. Αλλά η μίζερη αντίδρασή της στην υποψηφιότητα Τσίπρα την εκθέτει ως μεγάλο ελληνικό κόμμα. Γιατί αγνοεί αυτό που έλεγε ο Γκαίτε: «Αν θέλεις να είσαι μεγάλος, πάψε να γίνεσαι μικρός».