Η κυβέρνηση επιμένει ότι έφυγε ευτυχής το βράδυ του Σαββάτου από τη Βουλή, επειδή υπερψηφίσθηκε ο προϋπολογισμός του 2014. Μας δουλεύουν. Γιατί αυτό που συνέβη ήταν η επανάληψη της νεοελληνικής ιδιαιτερότητας να μην είναι ποτέ ο προϋπολογισμός αξιόπιστο κείμενο. Διαχρονικά, ούτε τα μεγέθη του ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα, ούτε η πιστή εκτέλεσή του ήταν δυνατή. Οι κυβερνήσεις έγραφαν όποια νούμερα τις βόλευε και οι κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που τις στήριζαν τα ενέκριναν δίκην «λόχου». Αλλωστε ποιος βουλευτής θα καταψήφιζε όταν συνήθως οι πρωθυπουργοί έδιναν χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης στη συγκεκριμένη ψηφοφορία;

Η κατάσταση άλλαξε κάπως τα τελευταία χρόνια λόγω κοινοτικής επιτήρησης, Μνημονίου και τρόικας. Αλλά στην πραγματικότητα συνεχίζεται η παράδοση άλλος προϋπολογισμός να ψηφίζεται και άλλος να ισχύει στην πράξη, γιατί ο ψηφισμένος «δεν βγαίνει». Ισχύει και για τον προϋπολογισμό που μόλις ενέκρινε το Κοινοβούλιο. Ολοι γνωρίζουν ότι πολλές από τις προβλέψεις του θα αλλάξουν. Με πρώτη την κυβέρνηση, η οποία σύμφωνα με δηλώσεις κοινοτικών αξιωματούχων υποσχέθηκε ήδη αυτές τις αλλαγές.

Στο σημείο αυτό αναδύεται ένα ερώτημα που αφορά και τον τύπο και την ουσία: γιατί η κυβέρνηση προχώρησε στην ψήφιση ενός προϋπολογισμού που δεν έχει τη σύμφωνη γνώμη τουλάχιστον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής –αν όχι και της τρόικας –όπως απαιτούν οι δανειακές συμφωνίες και οι συνθήκες; Την απάντηση την ξέρουν όλοι: για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης. Για να εξυπηρετηθεί η επικοινωνιακή ρητορική των ημερών, περί ηρωικής αντίστασης απέναντι στους δανειστές.

Αλλά η ψήφιση προϋπολογισμού επακριβώς εκτελέσιμου είναι ζήτημα αξιοπιστίας –αν όχι και αξιοπρέπειας –για μια χώρα. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση όφειλε να χειριστεί το θέμα χωρίς πολιτικά τερτίπια. Σε τι εξυπηρετεί την προσπάθεια εξόδου από την κρίση η σύνδεση του προϋπολογισμού με τις εσωκομματικές δυσχέρειες των δύο κομμάτων που κυβερνούν; Ετσι κι αλλιώς η ίδια η κυβέρνηση τους επόμενους μήνες θα αναγκαστεί να τροποποιήσει με νόμους τα μεγέθη που εγκρίθηκαν. Και τότε θα φανεί ότι όσα ψηφίστηκαν δεν αποτυπώνουν την ακριβή εικόνα που θα έχουν τον επόμενο χρόνο οι λογαριασμοί εσόδων και εξόδων του κράτους.

Θα ήταν όμως καλύτερο για τη χώρα να ληφθούν τώρα οι δύσκολες αποφάσεις. Γιατί ο τρόπος με τον οποίο τις χειρίστηκε η κυβέρνηση τη φέρνει αντιμέτωπη με τη φράση του Σαίξπηρ από τον «Ιούλιο Καίσαρα»: «Να φοβάσαι τας ειδούς του Μαρτίου».

Τελευταία Νέα