Η κρίση φαίνεται πως ευνοεί τους τολμηρούς, οι οποίοι ανοίγουν σκηνές με άδειες τσέπες αλλά με μπόλικη φαντασία. Σηκώνουν τα μανίκια και μετατρέπουν κολόνες της ΔΕΗ και παλιούς σάκους των ΕΛΤΑ σε θέσεις θεατών. Τίποτα όμως δεν θα γινόταν αν δεν έβαζαν ένα χεράκι φίλοι, συνεργάτες και συγγενείς.

«Ιδέες υπάρχουν, χρήματα δεν υπάρχουν. Γι’ αυτό πρέπει να δουλέψουμε περισσότερο, με όπλα μας την επιμονή και την ελπίδα» λέει στα «ΝΕΑ» ο Φάνης Κατέχος, ο οποίος μαζί με τους Φένια Προβελεγγίου και Κώστα Εξαρχόπουλο αποτελούν τον πυρήνα της ομάδας Fabrica Athens, όπως είναι και το όνομα του χώρου που ίδρυσαν φέτος.

Δούλευαν από τον Αύγουστο του 2011, πρωί και βράδυ, για να αναδιαμορφώσουν την υπόγεια αυτή αποθήκη στον Κεραμεικό. Φίλοι και γνωστοί βοήθησαν στη μεταμόρφωσή της σε θέατρο από ανακυκλώσιμα υλικά. Το υπόγειο αυτό το εντόπισε η χορογράφος της ομάδας Λάσπη, Μαργαρίτα Χρυσικοπούλου, η οποία και συντηρεί μπαρ στον επάνω χώρο.

Οικονομικοί πόροι δεν υπήρχαν κι έτσι βρήκαν διέξοδο στη φαντασία. Ρώτησαν όσους γνώριζαν από χειρωνακτικές εργασίες. «Γίναμε υδραυλικοί, ξυλουργοί, ρωτήσαμε, μάθαμε… Ολα τα αναλάβαμε δίχως να το σκεφτούμε » λέει ο Φάνης Κατέχος.

Κι έτσι στράφηκαν και στην ανακύκλωση. Οιπάγκοι των θεατών είναι φτιαγμένοι από παλιές ξύλινες κολόνες της ΔΕΗ, τα τσουβάλια των ΕΛΤΑ μετατράπηκαν σε μαξιλάρια για κάθε κάθισμα, οι παλιοί σωλήνες νερού μεταμορφώθηκαν σε θεατρικά σταγκόνια και οιλάμπες μηχανουργείου σε φωτιστικά. «Οσο για την ηχομόνωση του ξύλινου πατώματος, χρησιμοποιήσαμε 1.000.000 καλαμάκια του καφέ. Μας τα δώρισε ένα φίλος που διατηρεί επιχείρηση. Τα είχε παραγγείλει κάποιος πελάτης του αλλά τελικά δεν τα αγόρασε» εξηγεί.

Για ποιο λόγο όμως μπήκαν σε τόσο κόπο; «Η ανάγκη είναι αυτή που μας οδήγησε στην ίδρυση ενός δικού μας χώρου. Σε μια κατάσταση που σχεδόν τίποτα δεν κινείται και οι χώροι είναι δυσεύρετοι και πανάκριβοι, πρέπει κάπου να υπάρχουμε κι εμείς. Σημασία έχει να κάνουμε αυτό που αγαπάμε» σχολιάζει ο ηθοποιός και σκηνοθέτης.

Αυτή την περίοδο, στο Fabrica Athens παρουσιάζονται οι παραστάσεις «Sex Revolution» του Χάρη Ρώμα και «Ράφτης κυριών» του Ζορζ Φεϊντό από την ομάδα ΣυνArtηση.

«Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε έναν ελεύθερο τόπο συνάντησης δημιουργών και θεατών από όλες τις κοινωνικές και καλλιτεχνικές τάσεις» λέει ο Φάνης Κατέχος. Γι’ αυτό η ομάδα ενοικιάζει τον χώρο σε οικονομική τιμή και εξασφαλίζει τα έξοδα λειτουργίας. Η ιδιοκτήτρια δε τους χάρισε τα ενοίκια ενός έτους καθώς έδωσαν, όπως τους είπε, ζωή σε έναν σχεδόν εγκαταλελειμμένο χώρο.

«Είναι μεγάλη η ανάγκη μας να συνεχίσουμε να δημιουργούμε. Για να προχωρήσουμε όμως βασιζόμαστε σε συνεργάτες και στη βοήθεια φίλων και συγγενών που είναι πρακτικά δίπλα μας –έως και στα ταμεία του θεάτρου κάθονται» λέει ο συγγραφέας Δημήτρης Αλεξάκης.

Η συνεργάτιδά του, ηθοποιός Φωτεινή Μπάνου άνοιξε πριν από κάποια χρόνια τη συζήτηση, αναφερόμενη σε έναν υπόγειο χώρο με δύο επίπεδα που ανήκει στην οικογένειά της. Εκεί ο θείος της επισκεύαζε τηλεοράσεις από τη δεκαετία του ’70 έως και το ’90.

Τότε λοιπόν γεννήθηκε η ιδέα για τη δημιουργία μιας θεατρικής εστίας εκεί, με όνομα που παραπέμπει στην προηγούμενη ιδιότητα του χώρου: «Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων». Δύο χρόνια την ετοίμαζαν με υπομονή και αρκετές δυσκολίες, καθώς δεν είναι καιροί για τέτοιες κινήσεις δίχως μπάτζετ.

Στο επάνω επίπεδο βρίσκεται σήμερα το κυλικείο, το καφέ – μπαρ και η βιβλιοθήκη. Στο κάτω, ο θεατρικός χώρος ο οποίος διαμορφώνεται ανάλογα με την επιθυμία του σκηνοθέτη και τις ανάγκες της παράστασης. Το πρόγραμμά του περιλαμβάνει από παραστάσεις έως και παρουσιάσεις βιβλίων, εκθέσεις, σεμινάρια και πολλές άλλες εκδηλώσεις. Αυτή την περίοδο πραγματοποιείται η σειρά παρουσιάσεων με τίτλο «Πρόσκληση στο εργαστήρι του δημιουργού» με τους Αύγουστο Κορτώ (30/1) και Εκτορα Λυγίζο (6/2).

«Είναι ρίσκο αλλά δεν θα σταματήσουμε ποτέ να αναζητούμε φρέσκιες ιδέες. Να ξαναβλέπουμε τα πράγματα από τη δική μας οπτική» λέει ο Δημήτρης Αλεξάκης που για το εγχείρημα αυτό συνεργάζεται και με τους Τέτα Αποστολάκη (θεατρολόγος) και Αρη Ασπρούλη (κοινωνιολόγος).