Αναζήτηση
H ιδέα ήταν η εξής: να πάρεις συνέντευξη όχι από τον μουσικό, αλλά από την κιθάρα του. Απλή ιδέα, που εύκολα όμως θα μπορούσε να χαθεί στον δρόμο. Γιατί εδώ που τα λέμε χρειάζεται, από μια πλευρά, μια «κιθάρα» που μπορεί να τα λέει και από την άλλη, ένας άνθρωπος που να μπορεί να χειριστεί την όλη συζήτηση. Αν αυτός τυχαίνει να είναι και άνθρωπος της μουσικής και «ζυμωμένος» στα ραδιόφωνα, έχεις εκπομπή. Και μάλιστα με βραβείο.
Ο Γιώργος Μαρκάκης έφερε στην Ελλάδα – αν και η εκπομπή του επελέγη από τους Νορβηγούς ως δική τους υποψηφιότητα – το δεύτερο βραβείο του φετινού Prix Europa, των Πανευρωπαϊκών Ραδιοτηλεοπτικών βραβείων που δόθηκαν πριν λίγες ημέρες στο Βερολίνο. Η κιθάρα τελικά «μίλησε» και μάθαμε πολλά για τον σπουδαίο μουσικό Τζάστιν Ανταμς, από τον οποίο ο Μαρκάκης πήρε τη συνέντευξη.
Εισαγωγή: μουσική από μακρινούς τόπους για να μπει ο ακροατής στο πνεύμα – μισό λεπτό, λέει ο Τζάστιν Ανταμς, να καθαρίσει λίγο η κιθάρα τη «φωνή» της – ακούμε την κιθάρα σε ένα γάργαρο «ζέσταμα» και μετά η ερώτηση: – Πώς ξεκίνησαν όλα; Η κιθάρα παίζει Beatles και ο Ανταμς μας ξεναγεί στα πρώτα του ακούσματα. Μετά βρέθηκε στο Σικάγο – συνεχίζει ο μουσικός, ενώ η κιθάρα αφηγείται μπλουζ ιστορίες. Κατόπιν, ως γιος διπλωμάτη που ήταν ο Ανταμς και ταξίδευε πολύ, χρόνια στο Κάιρο, η κιθάρα ανακατεύει ροκ και μουσικές σαν εκείνες που άκουγε στους δρόμους και τα αρώματα της Ανατολής. Σε κάποιο σημείο της συζήτησης «μπαίνει» και ένας άλλος γνωστός κύριος της μουσικής – ο Ρόμπερτ Πλαντ, με τον οποίο συνεργάζεται ο Τζάστιν Ανταμς και η κιθάρα παίρνει φόρα με ένα σόλο Led Zeppelin φλογερό.
Πριν από την εκπομπή βέβαια, ο Γιώργος Μαρκάκης έχει φροντίσει να κάνει κάτι σαν «αναγνώριση εδάφους» στην πλευρά των καλλιτεχνών γιατί – εύκολα θα μπορούσε «αντί να γίνει απόβαση στην παραλία, να έβγαινε άδοξα στα βράχια». Ο Τζάστιν Ανταμς όμως προσφερόταν για ένα World Stage (η εκπομπή) περιπετειώδες – μια δεκαετία εμφανίζεται με τον Ρόμπερτ Πλαντ, συνεργάζεται με μέλη των Magazine και PIL, με τον Juldeh Camara σε μοτίβα Δυτικής Αφρικής και όχι μόνο. Στο στούντιο, έχει καλέσει και τον Σιγκμπιόρν Νέντλαντ, συνάδελφο από την Κρατική Ραδιοφωνία της Νορβηγίας – εξού και το πρόγραμμα έφτασε στα αυτιά των Νορβηγών. Παίχτηκε όμως πρώτα – και ζωντανά – από το δικό μας Κόσμος 93,6 της ΕΡΤ.
Και ήρθαν τα βραβεία. Το World Stage – όπως λέγεται η εκπομπή – στη δεύτερη θέση, μετά το Warsaw Variations της Βρετανίας, αφήνοντας το βαρύ BBC 3 στην πέμπτη θέση. Η σχέση του Γιώργου Μαρκάκη – ο οποίος ήταν και κινητήριος μοχλός στο Φεστιβάλ Womex φέτος στη Θεσσαλονίκη – με το ραδιόφωνο αρχίζει από το Πανεπιστήμιο, στη Σουηδία όπου σπούδαζε, και ζήτησε η εργασία του να είναι ένα ραδιοφωνικό πρόγραμμα αντί γραπτή.
Πολλές ώρες στη συνέχεια πίσω από το μικρόφωνο, σε συχνότητες εντός και εκτός Ελλάδας, συναντήσεις με μουσικούς από τον Λέοναρντ Κοέν και τον Νουσράτ Φατέχ Αλί Καν (το 1989) ώς τον φίλο του, Μπένι Αντερσον των ABBA, ο οποίος δεν παρέλειψε να τον συγχαρεί για το βραβείο.
«Ενα υγιές ραδιόφωνο», λέει ο Μαρκάκης, «θα έπρεπε σήμερα να μεταδίδει περισσότερες εικόνες και καρέ ανά δευτερόλεπτο στον ακροατή από ό,τι η τηλεόραση. Χάνουμε πολλά ουράνια τόξα στη ζωή μας γιατί κοιτάμε αλλού».
